Çocukluğumdan hala hatırımda
Bir el uzanırken bir arkadaşa
Ya da ilk kez birine
Kalplerimiz olurdu avuçlarımızda
Ne oldu da biz büyüdükçe günden güne
Dikenler boy verdi
Yağmur sonrasıydı bu akşam
Uzanışım kumsal yoluna
Karmaşık alemin ortasında
Amaçsız, umarsız bir akşam daha
Ayak izlerine takılıyor gözlerim
Belki zoraki bir evin
Belki aşk dolu bir gecenin
İleri ufkunda doğmus bir bebek
Neredeyse gözleri kapanıp uyuyacak
Ninniler söylüyor mırıltılarla
Kıyıların çok uzağında
İki mavinin nazlıca öpüştüğü
Tüm yeşil ve kırmızıların
Kaybolduğu yerde bir forsa
Geriye bakıp kar topluyor
Üzgünüm
Üzgünüm gülüm
Sana şiirler yazamıyorum
Hergün biraz daha çöküyor omuzlarım
Yanındayken bile uzaklardaydım
Şimdi son kapısındayım Dünya'nın
Ben yaşamı sevmeyi hiç öğrenemedim
Yahut bilmediğim yüzü beni
Ya kaybedeceğimi buldum
Kendimi bildim bileli
Yahut hırpan geceleri
Bulamadım uykusuzluğun çaresini
Biliyor musun?
Sana hiç balgözlüm dememiştim
Sen, seni anlamadığımdan şikayetçiydin
Ben, beni anlamadığından
İçimdeki ben-i bilemedin
Duy bu sesin cehennemini
Rüzgarın ateşini hisset
Dokun korkma O artık yok
Başını kaldır bak oradayım
Uzaklarda çok uzaklarda
Bir yıldız ölüsü varya
Yaprakların dökülsün istemiyorum
Ondandır seni kalbime yasakladım
Keşke çınar olabilseydin
Kalbimde köklerin
Asırlarca kalabilirdin
Bu gece dolaşmak istiyorum
Bütün mahzenlerini Dünya'nın
Bir bardak bir bardak derken
Sızmak istiyorum, altında yıldızların
Aslında sarhoş olmak değil isteğim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!