Birini sevmiştim adı geçmişte
O da beni, belkide sevmemişti
O bir aradı ben on
O bir yazdı ben yüz
Sonra o yine bir, bende bir
Ayrılıp kopup gittik
Çöken bir memleketin içinde kayboluyor
İlmik ilmik dertle işlenen
Güz baharına kadar biriktirdiğim
Gönül yazması kızıl incilerim
Tepemde hala dik olsa da derbeder,
Bir testerenin keskin dişleri gibi inişli çıkışlı
ve acımasız hayat.
Her çıkışın ucunda pusuya yatmış hüsranlar, aldanışlar,
içinde taşıdığın gerçekten beyaz duyguların
işporta tezgahını süsler,
Gurbetin bu akşamında
Bir güzel yürüyor sahilde
Güzel olmaya güzel ne kelime
Bir de o şortu gismeseydi ya
Çıplak dolaşsaydı demiyorum aman ha
Gözünün içine bakıyorum telefonun
Çalmıyor, ışımıyor adın
Yokluğunu bir yudumla kutlayıp
Hasreti mahmuzluyorum
Sonra aklıma geliyor bir hayali sevdiğim
Neden bu kadar çoksun?
Her sessiz adımda rüzgarın
Her gözde sen varsın
Bakışlar neden illede sen
Telefonlarda sen
Arkasından gelen suskunluk
Bu kaçıncıdır bilmiyorum
O kadar çok oluyorki son günlerde
Kalbin eli uzanıyor telefona
Tanıdık bir ses duyamamak
Bu kadar mı zor gelirmiş insana?
Bir ben bir de deniz kuşları
Karlı kıyılarda içimde sen
Ve hiç olmama ihtimalin
Kar tanelerini öpüyor gözlerim
Nerede kalmıştık diyorsamda
Hâki tebessüm bilir misin nedir?
Nasıl bir ok! tur yüreğine saplanır
Sen ki daha yeşilindesin yirmibeşin
Ben koyu sarısında mevsimlerin
Sen henüz bu günleri yaşıyorsun
Uyanmaya çalışıyor gözlerim
Uzun gecenin kısacık uykusundan
Döşek denen bu cehennemde
Sensiz uyumaya çalışmanın savaşından
Çaresiz uyanıyorum zorla
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!