Düşünmeye nereden başlasam
Ya da düşünmeye gerek var mı?
Bir adam kaç yaz ve kaç kıştır düşünüyor
Başının süsü kuşlar yıllar yılı
Gitse gidemez kalmak boyun borcu
Seni aramak
Sesini duymak istiyor
Canına özlem dolu canım
Ellerine hasret kaldı avuçlarım
Bu baharda geçiyor
Güneş günden el ayak çekince
Sadece sensizlik doğar gecelerime
Elinde karanlık şişe
Hep aynı şarkı dudaklarında
Başka öper gecenin dudakları
Bir gecenin daha huzurunda
Özlemini doldurup sarjöre
Gecenin iffetine sövüyor
Sensiz günahlara giriyorum
Yıllar varki gönül aynı yamaçta
Yazıyor, yazıyor yazıyorum biteviye
Ne bir nebze rahatlama göğsümde
Ne de anlatmaya yetiyor
Dost bildiğim kalem
Kalbimi bir kağıt tomarına bile
Hiç yabancı değil bana
uzanmak uçurum diplerine
ki heyhat ben zaten oralıyım
siyah laleler kokar bağım bahçem
sönük ışıklarım, yıldızım ve ay-ım
yeni değil sinsi sızılarım
Sana, baharda çiçeklerin yağmura
Yazda ağaçların güneşe
Sonbaharda toprağın yaprağa
Kışta benim yorgana ihtiyacımdan
Çok daha fazla ihtiyacım var
İyiki içki kokusu sinmiyor mektuplara
Kelimeler bazen salınıyor olsada
İnceden külhan ağzıyla
Çakır keyif gönle yasak mı var?
Bu ağızla yazılmaz diye
Kim ne der içmesini bilene?
Bir güneş daha eksildi gün takviminden
Bu gece ay doğar mı dersin yeniden
Unuttum en son ne zamandı öptüğüm mehtabından
Epey geçti hançer gibi hilal oluşunun üstünden
O ne saplanıştı o öyle gözlerinin sadağından
Hala can sızar gövdemin kasnağından
Son satırlarımın başındayım
Yine gece var dışarıda
İçimde o hep aynı karmaşa
Bedenim gurbetlerin birinde
Kalbim taş altında
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!