SADECE kelimeler var.
Gözler YOK!
Ama kelimeler.
Renkler YOK!
Ama kelimeler.
Boşluğuna nasıl dayanırım diyordum.
Meğer boşluğun da yokmuş!
Herşeyi ben dolduruyormuşum.
Farketttim.
Doldur testiyi
Bu aralar
ölümü düşünmeye
pek zamanım yok,
belki de sadece
sevilmenin
Her bir şiir, kitaplaştırılmalı.
Basım ve yayın başka iş,
Kitaplaştırmak başka iş.
Yazıp yazıp kitaplaştırmalı.
Her şiir bunu hakeder zaten,
Oraya buraya atılmayı haketmedi ki zaten.
Huzurunda nefesi
Hatıralarının hatrında kokusu
Burun deliklerinin değişken soluğu
Ciğerlerine dolan.
Gereksiz taşıtlar.
Gereksiz takılar.
Ayakkabılar.
Kıyafetler.
Kimin bu Primavera?
Bilindik midir kulak çanağına çarpan bu sözler,
Aklın yatağından azad bu üzüntüler?
Göğüs kapısında, insan yatağında yeri olmayan sevinçler,
Tanımak istemez mi yürek onları?
Bir gün daha bitti.
Kör kurşun attılar geceyüzüme gene.
Bir o yana döndüm,
Bir de bu yana.
Genelde sana sırtımı dönerdim uyurken.
Yüzüm duvarda.
Biliyorum.
Gerektiğimden fazla değil,
Tamda gerektirdiğince seviyorsun beni.
Olması gerektiği gibi.
Sıkıntı yok,
Sıkıntısızca yani.




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!