Bahar Ada Şiirleri - Şair Bahar Ada

Boşluklarından dolduruyorsun beni,
Yalanlar sarmasına rağmen gönlümün etrafını.
Beni aşklarımdan uslandırmıyorsun,
Her seferinde sarmalıyorsun.

Direncin gücünü veriyorsun bana.

Kıyamıyorum…
Şekerli ağladın dizlerimde.
Kendi’nden geçmiş,
Yorgundu vedan.
Ağzın yarım!

Kendince haklı olabilirsin.
Bence değil.

Kendinden geçmelere
yalnızca geceler sanık değil.

Hiç uykum gelmiyor,
Ya Hu!

Bugün ağırdı bayağı,
O'ndandır.
Toprak ağırdı,

Şekerli ağladın dizlerimde.
Ninniler yalnızca uyumaya.
Geçer ninenin toprak korkusu.
Yansımalar geri vurmalara.
Gizler vahşetin aşk huzurunu.
Bencilliğindir seni büyüten.

Tekrar tekrar diriltiyor sonsuzluğu O
Yok’a beyaz dökülüyor
Var’ı yaratabil diye turuncudan.

Sonsuza erenlerin ardından

Düşün beni,
öyle deli düşün ki,
ömrün kaybetsin şuurunu.

Düşün beni,
öyle köle düşün ki,

Ahey Ahey!
Çalışkan, sabırlı bir adam...
Yorgun, öksürüyor usulca, telefondaki arkadaşına.
Yaşamı kendine değil, başkalarına adamaya çabalarken
savrulmuş zamanın içine.

Bugün Kendi için ne yaptın?
Sana dair ne öğrendin bugün?

Ta en başından beri,
önemsemeyen sendin kendini.

Yemeğini ararken
kıçı nasıl da kalıyor
dışarıda kuğunun,

burnu çıkmıyor
pislikten karganın,