Can'ın kendine biat'ı en yorucu
ve en ağır olanıdır biat'lar içinde,
orası aşikâr.
Can'ın suskunluğu,
nadasıdır kendi sözünün,
Artık ne inlerde besler kendini o boz ayı,
Ne de dinlerde bulur hakkını o köle.
Lambalarımız yenilendi;
Takvimlerimiz küçüldükçe.
Zamanın atası: hızdır.
Kara bir ölümdür Yalnızlık ve,
aydın bir ölümdür Birliktelik’.
Bir olmak için, parçalanmak gerekir.
Bizi
yarattığından ötürü değil,
yarattığını bizden ötürü
sevmeyi dene.
O zaman farkedersin ki,
önünde oturduğun kapı,
Anlamım yok sensiz.
Ölürüm sensiz.
Benden sonra,
Hiçbirşey olmayacak sana,
Sadece biliyorum.
Bazı şeyleri anlamaya gerek yoktur,
Lekesiz bir hayalim
Ve aydınlıktır bugünüm.
Sevgilim artık isimsiz.
Sildirmiş kütükten ismini.
“İsimsiz sevgili.”
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!