O eski,
Acı şarkılarla ağlarken pencerede.
Şimşekler çakar beynimde.
O an sen düşersin gözlerime,
Bir damla yaş olup süzülürsün kalbime.
Gece, yine tüm ıslaklığıyla bedenimi sarıyor,
Hayallerim avuntusuz,
Yastıksız, yorgansız yatağım.
Üşüyorum anne,
Yorgunum.
Parmaklarıma sımsıkı sarılmış,
Gidişinin ardından,
Şiddetli bir sarsıntı düştü gönlüme.
Ve ben enkazında kaldım,
Ayrılığın…
Umutlarım, hayallerim, düşlerim yıkıldı.
Kuytu karanlıklarda,
İlk kez bulmuştum kendimi,
Sevda misali, ay parçası gülüşlerinde
Bileklerimde közlendi,
Yalnızlığa tutuklayan kelepçeler.
Ve hasret prangaları parçalandı,
Yüreğimin suskunluğunda.
Ne dağları deldik,
Nede delirdik.
Sadece en içten,
Yürekli bir sevgi ile sevdik.
Ateş topu tuttuk,
Buz kütlesi diye göğsümüze bastırdık.
Merhaba Anne.
Biliyorum, kızacaksın ama yine üşüyorum diyeceğim.
Bu defa ince giyinip soğuk rüzgârların esintisinden değil ama yokluğunun ruhuma üflediği kasırgalardan donuyor tüm hücrelerim.
Yarım kalmış çocukluğum durmadan kan kaybediyor…
Kokun saramıyor yaramalarımı artık…
Bakışların diyorum Valeria, bakışların Allah’a şükür secdesi etmeme tek sebep.
Bakışların diyorum,
Aşk çeşmesi gibi nağme nağme huzur kokuyor.
En güzel sevdaları saçıyor ölü papatyaların üzerine.
Bakışların diyorum Valeria, kışı bahara döndürüyor,
Yürek sızına en etkili merhem gibi…
Yüreğimden kopan,
Pulsuz bir mektup gönderiyorum sana.
Merhaba Valeria,
Merhaba kanatsız, mavi kelebeğim.
Şimdi yetim kalmış umutlarımı,
Pervasızca savuruyorum,
Bu gece yine göz rengin damladı gökkuşağıma.
Sorma, sorma Valeria
Gamzende bir kadeh kırmızı şarap içen
O ‘ben’ sarhoşuyum,
Gördüm göreli cennet tanrıçası gözlerini.
Yüreğim yasak bir hayalin zemheri yolcusu.
Sükûnet damla damla birikirken gecenin zifiri karanlığında Ruhuna Şiir üflenmiş Aşktan Bir Kadın Yaratıldı...
Hecelerden kuleler yapıyordu şair, anlamayanlar yıkıyordu büyük dalgalarıyla, ya da bu yıkış denizin coşkusundandı.
Sonra nem aldı mavi gözlerin altın kafiyeli şiir senfonileri. Mutluluk yazgının acı hücresine hapsedildi ve demir parmaklıklara takıldı Güneş uçurtmaları...
Şiirler geceyi delen bir kuş gibi kanat çırptı
ayın tanıklığında yıldızlara doğru seslenerek
Ve söz vermişti şaire sabahı getirecekti kanatlarındaki aşk tozlarında.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!