O, Karşımdaydı.
Ve ben bakamıyordum gözlerine.
Yüreğimi ateşten bir titreme sarmıştı.
Ruhumun derinliklerine işleniyordu,
Her bir bakışı.
Sevmiştim,
Kapattım,
Bütün kara defterlerime kilit vurdum.
Derin sulara gömdüm siyah incileri.
Artık mutluyum,
Umutluyum sevgilim.
Zifiri bulutlar çekti üstümden,
Kalbini çalmak,
Aşkınla yaşamak.
Derin derin gözlerine bakmak,
Benim ne haddime güzelim.
Senle bir ömür boyu yaşamak,
Sevdan, içimde yanan bir ateş,
Yüreğimde oluşan bir derttir.
Hani, hani o kara gözlerin var ya,
Sürükledi beni sevdaya.
Ne olur beni anla, aldatma.
Ne olur gitme benden,
Gönlümden can damarımı kopararak.
Beni sensiz karalık düşlere yollama,
Yüreğimden gözlerini alarak.
Ne olur kal, kal bir nefes daha,
Nerelerdesin bahar çiçeğim,
Gözyaşlarım sensizliğin,
Esaretinden yorgun düştü.
İntihar ediyor bir bir umutlarım.
Sabır güneşim son nabzını
Tüketmeden,
Hissetmeliyim silginin kokusunu,
Kalemin kâğıtla dansını izlemeliyim.
Martıları kıskandıran ‘M’ harfini,
Sonra çizmemi andıran ‘L’ yi tanımalıyım.
Tutmalıyım sıkıca boğazından kalemin,
Ölümü özledim anne,
Zifiri bir karanlıkta usulca kaybolmayı,
Sonsuz bir yolda tek başıma yürümeyi özledim.
Ölümü özledim anne, ölümü.
Yârimin dizlerine başımı koyup ta,
Kavgalarımızın ardından,
Özlemle sarılışlarımızı,
Gözlerine bakarken,
Yüreğimin,
Mum alevi gibi titreyişlerini,
Özledim.
Deliksiz, bir uykuya dalmış şehir.
Ayrılığa boyun eğmiş bütün sevdalar.
Saat on iki,
Yine yalnızlığın en koyuluğundayım,
Ümitsiz bir umutla.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!