Azem Kurt Şiirleri - Şair Azem Kurt

Resmin duruyor ya karşımda sessizce
Bakmaya kıyamıyorum anlamlı bakışlarına
Derinden bir giz saklı
Biraz da gamlı
Yüreğin sıcaklığı vurmuş sanki damarlarıma
Yağmurun sesi güneşin ateşi gibi

Hani yıkılır ya duvarlar
Anlık düşünceler götürür seni hayatın her yanına
Saniyelerdir seni sürükleyen uzun bir zaman dilimini seyretmeye
Derken sağ kalır
Sevinç kaplar ya her bir yanını
tek başına

harmanlanmış yürek bitti bitecek
düş seferinde nefes kesecek
çere biçareye
biçere zifiriye dönecek
dünya kanında küllenecek
çağrım var

bir gün sen ve ben
yolların ardında hasret bekleyeceğiz
gelince bir an keder yüklü hasret rüzgarı
akışına verip kendimizi
dünden nağmeler söyleyeceğiz
yine bir başıma olacağım sonunda

hüzün dağlarında geziyorum yine bugün
kıskancındayken bilmezliğin
burkulan yürekle yürüyorum ardıma bakmadan
yürüyorum saltanatını yıkarak ilkenin
serzenişteyim
sonu belirsizliğe gömüldü bir yanım

bugün bir efkar var
dağların ötesinde sanki bir bahar
sanki bir sesli rüzgar var
köşesinde kımıldayan
yüreğini sarmalayarak oturan
bir gül var dikenleri törpülenmiş

Olimpusta güneş açmış da
Yağan yağmur buhar olup düşmüş toprağa
İsyan etmiş RA
Name göndermiş EROS? a
? neden yangınlardayım? ? diye
Terlermiş sıcaklığında her daim

Dokuz aylık mahrumiyet
Ömür boyu tedirginlik
Bende kanı can eden
Canıma can veren
bir cansın anne
Neden kına değil de

bir sana bir de güne
bakakalırsam
sende huzur günde hüzün bulurum
sevdan yüreğime damlatırsan
ihya olur
aşkınla kavrulurum

Ağlama
Ağlama benim narçiçeğim
Gözlerinden akan
Yaşlara bulanan
Sabırsızlık seninle kahrolur
Ağlama