Üzerimde bin yılın yorgunluğu var...
Tenime yapışmış, üstüme yakışmanış.
İçime işlemiz zehir misali
Ne uyku geciriyor ne gülümseme azaltıyor...
Kuytularım köşelerim içinde neşelerim offf çekiyor..
Ayaklarım taşımıyor başıma sığmıyor.
Yüreğimi çürütüp ruhumu azap oluyor...
Ne kalemim yazıyor ne kağıdım kabul ediyor sesim bile içme saklanıp kayboluyor..
Bir yorgunluk var içimde nefes aldıkca azap oluyor...
SuZi
Kayıt Tarihi : 21.4.2024 09:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Suzi Ayyıldız](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/04/21/azap-89.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!