Üzerimde bin yılın yorgunluğu var...
Tenime yapışmış, üstüme yakışmamış.
İçime işlemiş, zehir misali;
Ne uyku geçiriyor,
Ne gülümseme azaltıyor...
Kuytularım, köşelerim içinde Neşelerim "offf" çekiyor...
Ayaklarım taşımıyor;
Başım kendime sığmıyor.
Yüreğimi çürütüp Ruhumu azap oluyor...
Ne kalemim yazıyor, Ne kâğıdım kabul ediyor; Sesim bile içime saklanıp kayboluyor...
Bir yorgunluk var içimde;
Nefes aldıkça ciğerlerime batıyor,
Bana azap oluyor...
SuZi
Suzi AyyıldızKayıt Tarihi : 21.4.2024 09:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!