Azad Kavri Şiirleri - Şair Azad Kavri

Hiç sevmemiş yürekler
Hiç yaşanmamış acılara gebe
Hiç gitmemiş biri
Hep gitmeye meyilli
Hiç açmayan gül
Hiç ötmeyen bülbül

Ne kurulacak hayal bıraktın ne de yaşanacak hayat

Yargılıyor daralmış gençliğim imtihanı zor yolu uzun

Hayatı ya yaşarsın yada yazarsın ben yazdım sen yaşa

Yol yordu yoldaş vurdu alıştık haine de hainliğe de

Êdî mın hêwiyên xwê ü xeyalê xwê hişt bıharêkdın

Çok sevdik de noldu kaybeden hep biz olduk

Artık ben ben değilim ne göründüğün gibiyim ne de sandığın kişiyim 

Heves ettiğim hayatının yaşama hissini kaybettim

kendine yaslanmak diye bir şey var taşı da tuğlası da benim

Hêr roj dêm qiştin di bêr îxanetê tê

Mın dılê te bü yar tu çıma dılê mın da bü nêyâr