Ayşegül Bahceci Şiirleri - Şair Ayşegül ...

Gurbetele düştüm gencecik yaşta
Ah benim sılam der yanar ağlarım
Yürekte ızdırap, hasretlik başta
Tüm sevdiklerimi anar ağlarım

Kederle demlendim akşam olunca

Saçının teline kurbanım diyen
Gözyaşı selinde çürüttü beni
Türlü dertlerine dermanım diyen
Korların üstünde yürüttü beni

Gittiğin yol çıkmaz uçurum derken

Hayatta her insan mutlu olamaz
Bütünü ister de yarısı gelir
İki gün peşpeşe huzur bulamaz
Bir derdi aşar da gerisi gelir

Vefasız yar sevip yuvayı kurar

Günlerin birbirini kovalıyor kederle
Gitmez dediklerin de çekip gitti, hatırla
Dile gelmez dertlerin, kağıt kalem satırla
Rüzgarlara fısılda, yağmura anlat gitsin

Hızla koşuyor iken hayatın yollarında

Sana, rahmetti yağmurlar;
bana dokunmadı.
Okşarken seni rüzgar,
beni hiç sakınmadı.
Sanki farklı mevsimlerinde
yaşıyorduk zamanın.

Bilmem ki hayatın zoru ne benle
Hergün yüreğimi deşiyor anne
Üzülme olur mu dertleşsem senle
Kederler gönlümden taşıyor anne

Kime el verdiysem kaptı kolumu

Kimlerin tebessümü baharı saklar bilmem
Benim gülüşümde hep solmuş bir gül kanıyor
Yalnızlık yüreğimden vurur durur da ölmem
Geceler efkarımı benden iyi tanıyor

Kuru yaprak misali savruldu aşk durmadı

Kor bir hasret siner ıssız geceme
Özlemle tutuşur seni anarım
Çığlık çığlık sükût düşer heceme
Yalnız sana susar, sana kanarım

Yokluğun üşütür her bir anımı

İstersen kalbimi bin parçaya böl
Seni bir kenara atamıyorum
Gün akşam oldu yine
Efkar bürüyor geceyi
Hüzün, yalnızlık özlem bürüyor
Bir de gidişin...ve gözlerin.

Kimlerin tebessümü baharı saklar bilmem
Benim gülüşümde hep solmuş bir gül kanıyor
Yalnızlık yüreğimden vurur durur da ölmem
Geceler efkarımı benden iyi tanıyor

Kuru yaprak misali savruldu aşk durmadı