nasıl da harcadım yıllarımı boştan yere oysa ne de çok sarılmak istemiştim giderken sen birşeyler geveleyip durdum hep farkındaysan hiçbiride içimden gelmemişti o kötü sözlerin seni çok sevdiğimi söylemek istedim yediremedim gururuma oysa kötü bir çocuk değildim ben aslında seni üzmekte istememiştim hiç her zaman ağladım ben sensizken boş boş baktım duvarlara resmin yoktu artık karşımda yine de seyrediyordum hasretini ben sensiz geçen onca günün anısına
hayatın tatsız şakalarından bıkmış olacağım ki
kendi ipimi çekiyorum bugün
bütün hesaplarımı kapatıyorum
siliyorum defterimden geçmişi
hıncımı alıyorum bütün yaşanmışlıklarımdan
geç kalmış özürlerinizin bir önemi yok artık
nasıl olduğunu anlamadım hiç bir anda girdin hayatıma ve bütün dengelerimi alt üst ettin tehlikeli bir virüsmüş gibi bütün vücuduma yayıldın geçer dedim bu durum kendi kendime hep böyle gitmeyecek ya seni de unuturum günün birin de tıpkı diğerleri gibi seni de gömerim tarihime geçmedi gün geçtikçe yayıldı bu his kendimden korkar oldum nefret ettim kendimden tanıyamaz oldum kendimi seni görmediğim günler yaşamıyordum sanki boğazıma bir hıçkırık gibi takılıyordun boğulacakmış gibi oluyordum konuşamıyordum anlatamıyordum derdimi kimseye içime kapanıyordum gitgide kim sözünü etse tersleyip atıyordum laf ettirmiyordum sevgime bir dünya kurmuştum sadece sen ve ben hayaller kuruyordum ellerin ellerimde oysa sen başkalarıyla kimbilir ne alem de her gece şiirler yazıyordum sana sonra beğenmeyip yırtıp atıyordum hiçbirşey anlatamıyordu güzelliğini hiçbir söz hiçbir dize kendimle savaşıyordum her gece içip içip sarhoş oluyor seni yudumluyor seni içiyordum her şişede sonra ağlıyordum kaderime imkansız da olsa sevmiştim bir kere sen beni anlamasan da sen beni sevmesen de sevmiştim ama şunu bil ki hiç te pişman olmadım bir gün bile seni sevdiğime içimde bir umut bir teselli seni bekledim hep belki sen de seversin diye
affet
yine sözümü tutamadım
seni düşündüm yine
hıçkıra hıçkıra ağladım yastığıma sarılarak
sensiz geçen her saniyeden hesap sordum
bir sigara yaktım
aşk nedir biliyor musun dostum
kaybetmeyi öğrenmektir
razı olmaktır eline ne geçiyorsa
elindekiyle yetinebilmektir
savaşmaktır aşk yara almaktır
yüreğinin en derin noktasından
belki yeniden dönerim sana
bir gece uyurken sen
sen hiç bilmezsin
anlamazsın sana geldiğimi
ben seni seyrederim
öylece bir köşede
Atış talimleri vardı bugün hem de yürekten
Beni de yaraladı şu geçmiş günlerimden
Canım çokta acımadı gözyaşlarım hep senden
Çağırsaydın o dakika koşar gelirdim hemen
Durdurmak istedim zamanı o mutlu günlerimde
Elimde olsaydı eğer kalırdım hep seninle
farkettimde doğallığımdan uzaklaşmışım son zamanlarda
salatayı elle yiyememişim mesela
millet ne der diye düşünmüşüm hep
milletle yatıp milletle kalkmışım ne varsa
kısıtlamışım kendimi birçok şeyden
akvaryumdan seyretmişim dünyayı koca okyanus dururken
bırak neyin anlamı kaldı ki artık
biliyorsun sende
görüyorsun biz istemesekte
geldi dayandı kapıya ayrılık
bu saatten sonra ne değişirki
aç gözlerini uyuma bugün
yıldızları seyret ve beni düşün
sana yolluyorum şimdi bütün benliğimi
bütün herşeyimi
sus hiçbirşey söyleme bozulmasın bu büyü
sadece beni düşün
Harika bir kurgu ve hiç hikaye sıkıntısı yok, zengin anlatım ve cok farklı bir aleme yolculuk etmek isteyenler bu yazıları okusun lütfen... Tebrikler Ayşegül hanım.