Aynur Durmuş Şiirleri - Şair Aynur Durmuş

Büyütmüş besetmiş
Kel körde etmemiş
Yarı aç yarı tok belemiş
Adalet deyince içine etmiş

Az gitmiş uz gitmiş

Şair gece uyumaz imiş
Dünya gezer durur imiş
Getirir dönen geviş imiş
Sözcükler oyun dizimiş

Akıllar dünyayı gezmiş

Batarken uykunun bahtiyarı
Uyandı ilk analar fert diyarı
Anlasın tok hali açın hali zarı
İmsak vakti uyardı canları

Uyandı bak güller gün yarı

Öyle ağır bi imtihan
Sürüdüm yarı ölü bedenimi
Can dediğim ve dar sokaklardan
Martılar çığlık çığlığa zıvanadan
Usul usul sus pus bu çağdan
Bu hele bu çağ başbaşka

İNAN
Ey insan Olmaz deme
Yeter ki iste seve seve
Kendin inan ilk önce
Çabala ebeda gündüz gece

Sabah
İnci ipek gibi indi
Seher yıldızı kaybolur
Güneş ufkun ay parçası
Denizde parlak altın yolu
Toz pembe bulutlar

Ayaklar gider amma beden kalır ,
Yorgun argın biraz kırgın kalınır,
Kalabalıklar o kötü gözler salınır,
Kabuğunda in,cin incin kıslanılır .

Kalp gider amma can kalır,

Sessizce bir yaprak düşerdi
Ne bilirdi rüzgarlar eserdi
İnsan bir kere çok severdi
Hep bundan kaybederdi

Değersizce eksik gelirdi

İnsan olmanın en güzel yanı
Nefes alıyorum diyebilmektir
Avuçlarını kalbine götürüpte
Çok şükür Allahım demektir

İnsan Sevince ilkbahar yaz geliyor
Güneş tenine İlmek ilmek doluyor
Kuşlar aşk şarkılarıyla karşılıyor
Herşey bir anda Cıvıl cıvıl oluyor

Mesela gözlerin ulaşılmaz oluyor