Aynur Durmuş Şiirleri - Şair Aynur Durmuş

Olmaz ne sabah nede gece
Gurbet eller bana bilmece
Yar bile soğuktu senelerce
Yastığına başım değmeyince

Leylekler getirmiş deyince

Seninle her şey güzel başladı...
Umarım bu sefer aşkımızdan şaşmayız,
Gözlerimizi kaçırmadan izleriz birlikte maviyi..
Kuşları uçururuz elele tutuşarak seninle.
Yorulunca oturup yaslanalım göğe doğru ,
Bulutlara karşı huzurumuz gökyüzü ve biz ..

Kaşların keman kız
Kirpiklerin yolum kız
Gözlerin yıldız yıldız
Gönlün bende varmıdır

Güzel kız güneş kız

Bizim evin pervazlarında çiçek yetişmiyor ,
Nereye koysam ne yapsam olmuyor ,
Farkındamısın yavrum bir o kaktüs oda dışarda ,
Soğuğa ,kışa o güneşe bir tek o dayandı dedik seninle hayretle..
Nedenini biliyorum kıskanıyor çiçekler seni,
Güzel kızıma Seni çok seviyorum ..

Güz gelince sonbaharın çıkışlarına
Yapraklar sararıp çekilmiş toprağına
Ağaçlar dızlak dızlak bakma utandığına
Hepsi kardeş hepsi gayri barındığına

Elleri bak parça parça
Toprak'la gün bohça
Emek'tir yemek çokça
Hakkın verenler olsa

İşçi bayram'ı hep boşa

Şu dünyada eremem murada
Kader dedikleri yaşanır burada
Zalim düşürdü beni zora dara
Hakkım zehir zıkkım bilmiş ola

Düşmem derdim düştüm zora

Korkunun yollarına koyuldum
Bilinmezliğe yürüyorum
Esirler tutsak köşeler tuzak
Acı rengi görmekten yoruldum

Kaygının provasına soyundum

Sabah ezanı ayaktan sorulmaz..
Dert keder insanda duyulmaz,
Şu yanık gönlümün hesabını ,
İki cihanda kimse durdurmaz.
Allah var diyorsunuz da ?
Beş vakit namaz kılıyorsunuz da ?

Hiç gülmedi kaderim
Hep ağlattı dertlerim
Hani nerede kalbim
Hep gider sevdiklerim

Bende bu dünyadan