Karanlıkta ışıksın sen
Dünya kazan kaşıksın sen
Her mahluka aşıksın sen
Güller birer aşktır bana
Dön sevdiğim gülden yana
Gidiyorum
Saklı bıraktıklarımı açığa vurmadan
Ve önemsemeden, zâten önemsemediklerimi
Yemin bozarak belki
Ama ihânet etmeden
Yüz döneli ben Kur'an'a
Asırlardır ağlıyorum
Uğradım ki bir hüsrana
Asırlardır ağlıyorum
Rastladım akl-ı selime
Şiirim anlat beni, söyle nasıl biriyim
Eskiler dünde kaldı, gördüğün son diriyim
Sen de susarsan gayrı, gücüm yetmez kelâma
Sözlerim kurşun olup, ulaşır mı bel'âma
(Özür dilerim... Küfretmesem anlatamazdım...)
Ey şerefsiz yetti gafın
Hayra değil bu gidişin
Oynamasın her tarafın
Rast söyle rast gitsin işin
Unutturdu bülbüllere ötmeyi
Dudaklara duvar ören sevdâlar
Bilmediler göze vefâ etmeyi
Sözde görülmezi gören sevdâlar
Zenginlere malı mülkü sattırır
Yalnız anlarımda söylenen
Her türkünün boğulurum sessizliğinde
Sarılır dört yanım sessizliğin nefesiyle
Bir yaşam dökülür gözlerimden
Sessizce
Gecenin sisi var üzerimde
Ağlamak çâre mi gün bitimine
Gözyaşım geceye doldu sığmıyor
Gül açmaz bahçenin son yetimine
Gökyüzü de küstü yağmur yağmıyor
(Cizre/Şırnak 16.02.2006)
Herşey bittiyse git...
Fakat önce bittiğinden emin ol...
En kötü durumda olan Şeytan'dı... O bile vazgeçmedi.
Demek vazgeçiyorsun...
Git!
Fakat önce gitmen gerektiğinden emin ol...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!