Ayhan Ulu Şiirleri - Şair Ayhan Ulu

Kaşık Kaşık Aşk

Dalarsın maziye, yakarsın bir cigara,
Söze kaşık kaşık aşk diye girersin…
İster aç karnına, ister tok karnına,
Günde üç öğün kaşık kaşık aşk…

Kelimelerin efendisi olmak isterdim sadece senin için ,
öyle şeyler yazmak isterdimki sana, yazdıklarımı okuduğun zaman kalbimi görmeni ve her satırında her hecesinde ben kokmalıydım, buram buram tūtmeliydim burnunda, öyle bir özlemle özlemeliydin ki beni, ben olmayınca yanında bir daha hiç gelmeyecekmişim gibi yanmalıydı kūçūcūk kalbin ateşimle ve aksam olunca sahte dūnyanın sırtıma verdiği taşıdığım onca yūkūn ağırlığını acılarını, yorgunluğumu atmalıydım gözlerine bakınca , sana her sarıldığımda gözlerim yaşarmalıydı, varlığınla bu kifayetsiz kalan duygularımı ak kağıtlara döktūğūmde okuyup solmalıydın ve yargısızca sevmeliydin beni baharın yazı sonbaharın kışı sevdiği gibi...Ayhan Ulu 2016

Kelimelerin efendisi olmak isterdim sadece sana ,
öyle şeyler yazmak isterdimki senin için, yazdıklarımı okuduğun zaman kalbin titretmeliydi ,görmeni isterdim bendeki şair olma heycanımı ! her satırında her hecesinde sen ve ben kokmalıydı harfler şiirim olmalıydın ve buram buram tūtmeliydi kokum burnunda.Öyle bir özlemeliydinki beni, ben olmayınca yanında bir daha hiç gelmeyecekmişim gibi yanmalıydı kūçūcūk kalbin yokluğumda. Kader koyunca acıyı sineme usülsüzce ,bu sahte dūnyanın sırtıma verdiği taşıdığım onca yūkūn ağırlığını,acılarını, yorgunluklarını işten eve dönünce gözlerine bakınca atmalıydım üzerimden ama olmadı , sana her sarıldığımda gözlerim yaşarmalıydı ama olmadı.Yokluğundaki varlığınla bu kifayetsiz kalan duygularımı ak kağıtlara döktūğūmde okuyup solmalıydın ama olmadı ve yargısızca sevmeliydin beni baharın yazı sevdiği gibi ama olmadı ne bahar geldi ne yaz kışta kaldı tüm duygular...

Kelimelerin Efendisi Suskunluğun hükmü

Ben, kelimelerin efendisiyim,
ama en çok senin karşısında yenildim.
Binlerce cümle dizdim gecelere,
ama hiçbir harf senin suskunluğuna denk düşmedi.

Konuşmuyorum anlatmıyorum diye kimse sanmasın bilmediğimden ! Kim çakal kim tilki kim nankör kim kahpe ,kim gerçek kim sahte hepsi yazılı defterde.Dost dediğim yazdıklarım var kalbime, ömürlük insanlar her daim benimle, levhi mahfuz denilen şaşmaz not defteride okunur birgün elbet yüzüne üzülme. Gün gelir bu defter dürülür, hataların yüzüne bir bir sövülür, yüzsüz yüzün bir kevgir gibi dövülür yüzüme bakacak ne surat kalır sende ne yürek.Ayhan Ulu

Artık sevmelere çok uzağım !
Kalbimdeki yaralarım hala kanıyorken yelken açamam yeni bir güzele , kanadı kırık bir melek gibi düşmüşüm yaşam denen gezegene, rotası olmayan bir kaptanım sürükleniyorum bir meçhule varcağım yer besbelli gidiyorum Kıyam-et e.
Çünkü kalbim hâlâ enkaz,
Aşk dediğin rüzgar bile içime çarparken kırıyor beni.
Ne gökyüzüm tanıdık, ne yerim sabit,
Benliğimde bir gurbet var,

İlk zamanlar ne güzeldik oysa !
Ne bulursak onu yerdik
Ne söylersek onu bilirdik
Dosdoğru bir insan idik
Gündüzleri çalışır geceleri dem de idik
Yalan bilmez dolan bilmez

Sen savaştında ben seviştim sanki !!! İnanki elimde mavzer olmasada dilimdeki dokuz milimlik sert nüanslarla sövdüm namerdin kahpenin yüzüne, dostunu satan kahpede olmadım kıvıran dansözde olmadım.Bizde dava adam olma davası insan olma davası kimsenin diline dinine rengine namusuna sövmeden yürüdük yolumuzda ,yolunu bilmeyen yol aldı hayatımızdan, korkunun ecele faydası yok bildikte gittik üstüne azrailin ve sen ey sevgili bir oğlum ve bir kızımdan sonra gözümdeki kalkan perdenin ilk ışığında görüldün, ötesi varlıkla yokluk arası, senin ışığın hayat buldurdu maddeye ve madde aleminde manasız kaldı kişilikler, mana alemine daldım mana buldu kişiliksizler.Eh yol uzun şimdi baştan başlıyor herşey ,hayat farkındalık uykudan uyanmak ve izleyen olmakmış.Uyudum piştim,uyandım piştim şimdi olmak zamanı afiyetle yemek ve yenmek zamanı vesselam.Ayhan Ulu

2016
RUH HALİM AZRAİLE KAFA TUTAN BİR KARINCA.

Ruh halim azraile kafa tutan bir karınca
Ölūm korkusu bana gūl kokusu aslında
Dūnyayı kötū insanların karası sarınca

Hasretle bakarsın camdan dışarıya ,
bir bekleyenin var yada cok uzaklardasındır, beklettiklerinin anısına dalarsın ağlarsın.

Pencereyi açarsın çektiğin nefes ciğerlerini acıtır sancılar dolar kuş kadar yūreğine ve sigaraya her asılışlar bir adım daha yaklaştırır ölūme !

Hersabah aynı saate evin karşısındaki ağaça konan kuşun sesi arkadaş olmuştur sana, bir fincan kahvenle sigaranla birlikte.

Bilseydim sahte sevginle beni yavaş yavaş boğduğunu,
Layık olmadığın kalbimdeki tahtında bir dakika dahi oturamazdım seni.
Ben seni melek bilmişken, sen dualarıma ihanet ettin,
Gözlerimde cenneti göreceğine, cehennemi yerleştirdin.

Her gülüşünde umut aradım,