Odam boş
Evim boş
Sokaklarım,semtim boş
Kaldırımlarım yalın ve çıplak
Şehrim bomboş
Ve o büyük boşluğunda yaşayanım
Çığlıklarım yankılanır
Bir güz sarısında güneşi beklerken
Bütün yıldızlar yetmedi
Donukluğumu çözmeye
Yalnızlıktan daha çıplak
Hazandan soğuk
Ben karşılıksız sevdim
Sana denk olamayışımındır sebebi
Ben karşılıksız sevdim
Derinleşen yaramındır sebebi
Anlaşılmadı kır çiçeği sevdam
Aşka tevbeli oluşumundur sebebi
Sen gittikten sonra
Biz hayatın çirkefliklerine durmadan
Adım atmaya devam ediyorduk
Yaşamın boşluğuna düşmüştük bir kere
Acımasızlıklar dolmuştu her yere
Ama biz hayatın her kesimini adımlamaya
Sevinmek yasak gülmek haram bana
Duymam görmem sen gelene kadar
Seni beklerim doğduğumdan bu yana
Uyumam ruya görmem sen gelene kadar
Bağ-bahçe bilmem fidan dikmem
Sen gelsen bir mektup bir telgraf
Çalsan bir kapı bir telefon
Açmaz mıydım konuşmaz mıydım
Sen okunsan bir şiir bir masal
Söylensen bir şarkı bir ezgi
Dinlemez miydim çalıp söylemez miydim
Çektiğim ızdırabın resmini
çekmediler nedense
Çileli yaşantımın ismini
koymadılar nedense
Yokluklarda yaşadım bir ömür
Yakmaya bulamadım odun kömür
Ölüyorum anam
Gidiyorum tut beni
Kayıyorum kucağından yıldız yıldız
Düşüyorum sar beni
Toprak soğuktur derler
Üşütmeden beni
Bizim buralar kış günü
Güller açmaz dostum
Çığ düşer keser önünü
Kimseler kaçamaz dostum
Göçtü melekler periler
Gül yüzünde kaldı aklım
Düşündükçe götürür beni
İlkbahar koyuluklarına
Bütün renklerin en koyusuna alır
Uçurur kelebek kelebek
Çiçekten çiçeğe salar da bitirmez ömrümü
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!