Özlemek derin bir kuytuda sevdiğini beklemek
Her lahzayı zevk eyleyip
Gamda vuslat demlemek
Kirpiklerden savrulup da aşkın
Özlem limanlarında yari düşlemek
Sevdim yalnızlığımı, hem de ölürcesine
Yaralasa da yüreğimi en derin yerinden aşk
Koparıp kanattım içimden sana olan tüm hisleri
Veda sevgili
Özlem gözlerine
Hayal ettiğim geleceğe
Kırıp geçen vuslat ayazında
Bir başına kırağı çalan yüreğe
Sarpa saran hayatımızın tozu yapıştı nefsimize
🍁🍁🍁🍁🍁
Gülsek çile, ağlasak mutluluktı dünya dilinde
Ve sonra
Düş olup doldun aklıma
Satır aralarına dek hücum ettin dimağıma
Kahırlarını sıyırdın, kavurup yakan vuslatlarımın
Aşk oldun doldun kalp yaralarıma
Yağdım santim santim ruhunun en derinlerine
İçine ben ekledim, süzülürken yüreğinde
Şöyle azıcık da dem koydum çakır keyif olsun diye
Hayata ne kadar çok anlamlar yükledik de, dönüşü olmadı bu düşlerimizin. Kimi sevdi kimi sevmedi bizi, satır aralarında görmedi kimse kanayan yürek izimizi. Titredik, kırıldık, acıdık. Acı çektik kimimiz kimsemiz olmadan. Yalnızlığımız çalım attı bize, kırıldı yüreğimizin telleri.
Yoktuk biz aslında, bazense çoktuk. Kimi için vardık kimi için hiç yoktuk. Sadece anladı bizi kırgın dizelerimiz. Ağladık dizelerimiz bizimle ağladı, güldük beraberdi attığımız kahkahalar.
Özlemlerimizi yazdık satırlara, yüklediğimiz anlamlar oldu buruk yokluğumuz. Sonra kırdık kalemleri, yaktık dizeleri, savurduk göklere serkeşçe bu kırgın dizeleri.
Kan kesildi gözlerdeki kırık umutlar
🍁🍁🍁🍁🍁
Sürgüne yatkındı yetimlikte avuntusuz hıçkırıklar
Ömrüm kanadına kızıl çalınmış bir kuş
Ölümü nefesinde hissedip, yolsuzluğunu solumuş
Göğün girdabına tutulup da, ordan oraya savrulmuş
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!