Hayata nasihatler biriktirmek lazım, hani en doğrusundan en Güzin ablasından
🍁🍁🍁🍁🍁
Sözlerimizin kendi lisanı olmalı, kendine hakim bir dimağı
Kahırsız hayat lütuf değil zulümdür nefsimize
🍁🍁🍁🍁🍁
Ömre düşen her ziyan şükür sebebidir görmesini bilene
Bu haykırış içimdeki kayıp çocuğa
Düşürmesin elindeki pamuk şekerlerini
Onun elleri şekerden daha pamuktur halbuki
Veryansın ömürlerden kalan saatlerde
Kekremsi vuslatlardan beden zemberekse
Adsız bir başınalıkta demler heyhatça tükendikçe
Özlemek seni
Canda poyraz öz kesiği
Korkmaz akmaya yaşlar
Sen yolunda bedevi
Titrerken biz biz diye
Kalbin her bir kırık teli
Kırık mürekkep dilde
Burkan bir nağme yürekte
Velhasılı gittim yar denen serden
Yara gibi bir acı tende
Sordum belki düşersin diye
Gecenin en alacasına yıldızları
Umalım bir parça avuntuda kayboluşu
Mürekkebine zehir katıp da satırlarına kan damlattığımız korkusuzluğu
Söz verip de beydude hizsizliğin süzgüsüz damarlarında çatlattığımız namusumuzu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!