Sevdim yalnızlığımı, hem de ölürcesine
Yaralasa da yüreğimi en derin yerinden aşk
Koparıp kanattım içimden sana olan tüm hisleri
Veda sevgili
Özlem gözlerine
Hayal ettiğim geleceğe
Kırıp geçen vuslat ayazında
Bir başına kırağı çalan yüreğe
Sarpa saran hayatımızın tozu yapıştı nefsimize
🍁🍁🍁🍁🍁
Gülsek çile, ağlasak mutluluktı dünya dilinde
Ve sonra
Düş olup doldun aklıma
Satır aralarına dek hücum ettin dimağıma
Kahırlarını sıyırdın, kavurup yakan vuslatlarımın
Aşk oldun doldun kalp yaralarıma
Ahlayan öz karartısı, densiz bir sefersizlikte
Yolunu kaybetmiş ruh, ağma ayazında debelenmekte
Hiçliklerde çoğalmış bir çokluk, düşleri kahretmekte
Ritim tuttum kırılan her ışığın parıltısında
Bir sen sorguladım ruhumun karanlıklarında
Göz kıptım sensizliğin ben kanatan sarsılmışlığında
Veryansın ömürlerden kalan saatlerde
Kekremsi vuslatlardan beden zemberekse
Adsız bir başınalıkta demler heyhatça tükendikçe
Özlemek seni
Canda poyraz öz kesiği
Korkmaz akmaya yaşlar
Sen yolunda bedevi
Titrerken biz biz diye
Kalbin her bir kırık teli
Damladı gönül huşu içinde
Aktı rabbe doğru umut içinde
Göz yaşardı, yürek titredi ya-rab diye
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!