Ayfer Artuç Şiirleri - Şair Ayfer Artuç

Neye baksam biraz sana benziyor
Ne düşünsem bir ucundan tutuyorsun
Günışığım, ayışığım, bilmecem
Sen sevda kokuyorsun

Bir yağmurun buğusunda akıyorsun

sığ sularımın sığıldayanı
kekremsi tadı dudaklarımın
yangınlarımın alev alanı
nereye koysam dengimi ben
altında saklananı..
kuytularımda emekleyenim

Bugün gel
Dünü sakla...sabahla.. istersen ağla
Gün açtığında
Pişmanlıkları yarala
Unut yaşanmışlıklara dair ne varsa
Bugün gel..

hiç inanmadım belki de
iki cins arasında yaşanır dediklerine
ne olanı belli ne niyeti...
cins-i latif dediklerinin beklentisi
adam denilene endeksli
bir danışıklı döğüş

Gidiyormuşsun...
Git hadi...becerebilirsen
Ezme söyleyeceklerini dilinde
Yüreğine söz ver...

Kapama gözlerini

çığlık çığlığa yürüyorum martıların peşinde
içimde yüzüyor dalga dalga sular
karasularını arıyorum her sınır çizgisinde
nöbete tutmuş gece...direnmekte..

bir liman arıyorum ötesinde selvi dallar yeşermiş

Kaç kez uyandım bilmiyorum..Ya da uyuduğumu sanıp hiç uyumadım Aptal bir heyecanın sarhoşluğu gibiydi gökle uyumak..
Belki de biraz çekingenlikti benimkisi.. Hani yeterince tanımadıklarımıza duyulanlardan..
Ne de olsa doğayla yaşamanın çoktan unutulduğu yerlerin insanıydım ben..Beton şehirlerin çocuğuydum.. Pek tanışmıyorduk..
Bir masaldayım gibi geldi.Çevirdim ilk sayfayı, en sevdiklerimdendi.. Hani açıldığında sayfanın boşluğundan kabartmalı gibi resim çıkanlardan..Kalın kuşe kağıtlarda yaratılan rengarenk tablolardır onlar...Alıp sizi hiç görmediğiniz yerlere götürürler var mıdır yok mudur hiç bilemediğiniz..
Sizin hiç öyle masal kitabınız oldu mu bilmem? Benim çok oldu..Onlarla sevdim dünyayı kimbilir belki de çok tanımadan..
Yine de oradaydım..O sayfalarda..

yaşamak inanmak..
yaşamak yaslanmaktır bildiğin doğruya
kim demiş düşünen konuşmaz diye
düşündüğünü söylemeyen
saklanandır zavallılığına
oysa doğurgan üretkendir ruhunda taşıdığın ana

Kutup yıldızı gemilerimi batırdın
Seyr-ü seferimin karanlık yüzü
Alacağım olsun bir dahaki seferde
Öylece koyup gideceğim seni

Ayfer Artuç

GÖZLERİN
gözlerin derin
gözlerin benim
gözlerin elzem bir hayat coşkusu...
çekip gidersen gözlerimden
gözlerin her dem bir yürek yontusu