Ayfer Artuç Şiirleri - Şair Ayfer Artuç

güledur sen
hani o acımasız yaşam gözlerinden sürme sürme akarken
unut herşeyi..
lanetidir bilmez misin hatırlamak
ince ince sızlarken yüreğin
düşünmek herşeyi

sıyırdım aklığını bir kuş kanadına taktım
ve ruhuma kattım saflığını
güneş koydum içine.. ay,yıldız
mutluluk diye sattım..
saklama artık soyun içini
boya en güzel resmini

Bağışla beni
uyduramadım ucuzluktan alınmış giysilere tenimi
aynıdır rakamlar..
etiketler yalancı..
aynı oyunlarla kandrılır alıcı
sefil ve aldatıcı..

bir gülümsemeydi gözlerin
hüzün sarkan dudaklarıma iliştirilmiş
tutsaklığı bir kalem..yazamadım...
nereye gitti silgim silemedim...
bir gülümsemeydi gözlerin
yerleştin içime

biliyor musun ölüm kaç yaşında
sorabildin mi hiç bunu
yirmisinde ölen adama
o bir insandı özlemleri olan
yaşayamadıkları..
belki bir kurşunun acısıydı aklında kalan

beni...senin kadar ben sevmemiştim
hiç içim titrememişti beni görünce
hiç bakmamıştım gözlerime
ve gördüğün ışığı
ben yakmamıştım..

şehrin bütün ışıkları saldırıyordu
kan ve gül kokuyordu gece
uzun ince bir kahpenin zerafetinde çiğneniyordu arnavut kaldırımları
ve binlerce insan yürüyordu kendi karanlıklarının içinde
acıyı.. şehveti.. hüznü.. gizlemiş yüzler
derman arıyordu kadehlerde...

bir şiir okudum
hiç yazılmamış
seni hissettim iliklerimde
beyaz aktı kanım
gözlerinde takılı kaldım...

sıkma canını gülüm
ben giderim..
var mıydım ki zaten?
giderim ben..
iliştiririm sakladığın gözlerini koynuma
suskun dudaklarına koyduğum buse

gün serilmiş önüme hece hece
bilmem sensiz yaşadığım bu kaçıncı gece
bu kaçıncı sensizlik
bu kaçıncı yokluğun kollarımda
ve bu kaçıncı ay izlediğim
hilal salıncağında yüzdüğüm..