Aydın Gürz Şiirleri - Şair Aydın Gürz

Düşünmeden güzel şeyleri yıkmayı,
En yakın dostlarını bile satmayı,
Acımasızca seven kalbi yakmayı,
Can evinden vurmayı öğrettin bana.

Haber bile vermeden çekip gitmeyi,

Gündüzler kısa geceler çok uzun.
Her gece çöküyor başka bir hüzün.
Aklımdan çıkmıyor elveda sözün.
O günden sonra yaşla dolu gözüm.

Senden önce sevinç, mutluluk vardı.

O Hep Var
aslında
biz sadece ara ara unutuyoruz.
Yanlış oldu ara sıra hatırlıyoruz.
Aydın Gürz

Karlı dağdan esen mahşer sesi
Yakınlarda ölümün nefesi
Var mı ölümden daha ötesi.
Seninde son durağın orası

Sonra
Sen geliyorsun aklıma
Kemiği kırılıyor kalbimin
İnciniyor dilim
Seni ömürlük de sevdim
Ölümlükte sevgilim

Bende sende
Ölümlü kul
Dert dediğin
Bir avuç kül
Elini koy yüreğime
Birazcık gül

sen hala oralarda bir yerlerde misin?
ölüm olsam benimle gelebilir misin?

Aydın Gürz

Ölüm denince korkardım.
Dertler kederler benle dost olunca,
Yaşamın en iyi bölümü,
Ölüm derdim.

En yakın dostlarım,

Olur
Dediğin zaman olur
Biraz zaman
Biraz sabr
Ve dua
Olmaz dediğin

Bak resmin var elimde
Son hatıran
Ateşle uç uca alevleniyor

Ve hıçkırıklar boğazımda
Yudum yudum