Bilmem hangi arafta,
senle aynı taraftayım.
En sevmediğim kelimedir bilmemek
ama senle aynı tarafta olmak bile
huzur verici.
İşte o yüzden bu arafta
Ah yine yandı canım
Sağım solumu duymaz oldu
Ağrıyor işte insanlık yanım
Belki de akan benim kanım
Sahipsiz değilsin
Alemlerin rabbi sesini duysun
Yine bir Aralık gecesi
Çok üşüdüm
Galiba sensizlikten
Kapıları aralık bıraktım
Çabuk gel ısınalım
Aydın Gürz
Zamansız oldu gidişin
Ölüm gibi terk edişin
Yok mu senin başka işin
Üzme sevenleri düşün
Ardın sıra bakar oldum
acı veriyor
sunduğun en güzel iklim
şimdi
senden bekleniyor
gel de gelecekte
acılarımdan arındır beni
Sonra sen geliyorsun aklıma.
Ankara üşüyor sen uzaktasın diye. Yokluğun en yok anımda yokluyor solumu. Ve uzaktasın diye bağlıyor elimi kolumu...
Hayat; aynı dili konuşan iki insandan birinin sağır olması gibiydi.
Ne konuşan anladı ne de dinleyen.
Aydın Gürz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!