Aydın Gürz Şiirleri - Şair Aydın Gürz

Önce dolu dolu sevmek gerekir özlemek için...
Sonra besmeleyle dua gibi ezberlemek gerekir unutmamak için...
Bense seni sevdiğim kadar özlüyor,
unuttuğum kadar her an yeniden ezberliyorum.... Aydın GÜRZ

Özlüyor işte insan
İçinde ki çığlığa basıyor yokluğun
Üç beş metre ötesini
Dinlemiyor
Kemiksiz dilsiz kalp
Elinde ki çiçeği hayal ediyor

Küçüldükçe küçüldü.
Dünya gözümde sende
Kalmadın eskisi kadar gönlümde
Aramaya yüzüm yok biliyorsun.
Sorduklarımda sana hep kötü diyorlar.
Çok sevsem bile seni yarıda bırakacağım.

bir garip hikayenin
mutlu umutlu
yaşanılmamış tadında
huzurun yaklaştığı yerde
özünde buldum seni

Özüne bak özüne
doğruysa gücen sözüne
bir de dikkat et gözüne
seyirdeyken kaşların farklı oynamasın
sen sen olda
o iki rol aynı anda oynanmasın

Çok Biriktirdim Seni İçimde Biliyorum
Sana Deliler Gibi Aşığım: Özür Diliyorum
Söylememem Gerekiyor Aleni
Çünkü Sen Gizlisin, Gizemlisin
Ve Kendime Bile Anlatamadığım Sırrımsın
Destanımı Yazmadım

İçim kan ağlarken yazıyorum,
Bu şiirimi sana.
Bugüne kadar yüzüm gülmedi.
Zaten feryattan yana
Dertlerle yaşamaya çalışırken dünya da
Seni anlatamadım gönlüme

Papatyalar saflığı anlatır.
Diyordun bir zamanlar.
Onlarda saf değil artık
Geceleri onlarda kararıyor.
Ve ay ışığında kayboluyorlar
Kal gitme bu gece

Paran varken gelen ile paran yokken giden arasında ki fark; birinin ruhu diğerinin bedeni kirlenmiştir...

Aydın Gürz

Yakın olan mı ırak olan mı?
Diyelim yanında burnundan solutuyor
Ama uzakta lakin burnunda tütüyor
Mesele burnunda