Dostum, sırdaşım vefalı arkadaşım Ceyhan
Bak bu gece yine beraberiz
Kalabalıklar ortasında yalnızız
Hem de yapayalnız
Ne seni dinleyen var ne de beni
Sen ılgıt ılgıt akıp gidiyorsun Ceyhan
Çaresiz ellerim boşluğu sarıyor.
Çaresiz dillerim seni söylüyor.
Çaresiz gözlerim seni arıyor.
Sen yoksun çaresizim.
Yıllardan sonra sana özlem duymak,
12 Kasım’a dair bir hatıra anımsamak,
On beş yaşındayım daha
Ölüm var sanki aha
Yaşlıların hissettiği duygu
Bende de var fazla daha daha…
İçimde ki hisler
Gül sevdalısı milyonlarca düş yaşamıştık.
Umursamadan vefasız yürekleri
Kafamız dikti eğilmemiştik kimselere
Asi değildik sevdamız bu hallere getirdi bizi
Ve vakit 28 Aralığı gösteriyordu.
Sevdadan firar etmeye karar vermiştik.
üstüme gelen duvarlar gibi
gel gecelerime ayan beyan
gir rüyalarıma abalı
savaşan çocuklar gibi gel
ellerinde taşlı sopalı
başımda kara sevda,
fikrimde hatam oldun
seni sende bıraktım
bir şey unuttum
beni bulamıyorum;
acaba sende mi unuttum?
Açan çiçekler bir gün elbet solacak
Ellerine al düşlerini bir gün kaybolacak
Yağmur gözyaşların bir bir son bulacak
Gecen geçen günlerden hüzün kokacak
Gündüzün bir hayali anmakla kalacak
Çaresi yok artık sızlamaların
Boşuna umutsuz beklemeler
Sonu olmayan yollara gidenlerin
Hiçbiri bir daha dönmeyecekler
Sen umutsuz halde beklerken
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!