Aydın Gürz Şiirleri - Şair Aydın Gürz

Neler bitmemiş ki bugüne kadar.
Bunlarda bitmesin
Elbet sonu vardır her şey gibi,
Gün gelecek sabret.
Acılarda dinecek.

Çiçekti sözlerimde
büyüdü gözlerimde
Annem..

Aydın Gürz

yoksun yanımda
boşluğa düşüyor ellerim
gözlerimde bitecek bir özlem
yağmurlarla ağlayacak gibi
omzumda eksik bir şeyler var
belki de budur

İlk karşılaştığımızda birbirimize öyle baka kalmıştık. İkinci karşılaştığımızda akşamdı, karşı balkonda görmüştüm onu. Ve ertesi gün bakkalda karşılaştık. Bakkaldan önce o çıktı sonrada ben. Ürkek bir sesle “bakar mısınız” onun da yüzünden düşen bin parçaydı. Belliydi o da anlamıştı ve o da tutulmuştu. “buyurun ne istemiştiniz” dedi. Doğrusu ne isteyeceğimi bende bilmiyordum. O ara ikimizde susmuştuk, gözlerimiz konuşuyordu. Böyle epey bir süre geçtikten sonra döndü ve uzaklaşmaya başladı. Kalbimin sesini dinleyerek arkasından “seni seviyorum” diyerek haykırmaya başladım. Ve tekrar döndü gözleri gülümsüyordu. Ve kafasını salladı sanki bende seni seviyorum dercesine. Ondan sonra her gün akşam balkonlarda karşılaşıp birbirimizi uzaktan uzağa sevip yüreğimizi konuşturuyorduk. Bir haftalık bir seyahate çıkmıştım. Bu seyahatten döndükten sonra akşam balkona çıkmıştım o evde yoktu ve evlerinin ışıkları da yanmıyordu. Sabah olduğunda acı gerçeği öğrenmiştim. Göçmüşlerdi bu şehirden yüreğimi sızlatmıştı derinden. Ve artık sonunda o oda yoktu artık.

Aydın GÜRZ

başlamak ile bitirmek arasındaki en acımasız şey, sadece zamanmış...

aydın gürz

yaşamak
bir şiir dilimidir
aşkı dolarken dizelere
güneş doğarken gözlerinde
yakamoz parlarken yüzünde

hayli
zaman geçmiş üzerinden
kapına serdiğim
nasırdan ellerim
unutmuş onları
gülden yüreğin

ve zaman tüm hayalleri yıktı.
geriye bazı yerlerde masal
bazı yerlerde keşkeler kaldı...

ve zaman; zamanla her şeyin ilacı oldu.
masal kahramanlarını ölümsüzleştirdi

Aklına ve zekasına çok güvenen fani oğlu fani. Sana tek sorum var senin o zekan, gözleri doğuştan görmeyen birine gördüğün renkleri anlatmaya yeter mi ?
Aydın Gürz

Hayata dair kurulan her cümle sadece benceden ibaret olsa gerek.
Yoksa gerçek ve hakikat olanı, bize kürreden zerreye herşeyi düşünmeye meyl ettiren yaradan bilir...
Aydın Gürz