İnan ki kimseyi sevmiyorum.
Sevdim desem de hiç sevemiyorum.
Ölümden başkası yok bilmiyorum.
Yaşamaktan da nefret ediyorum.
Nasıl bir dünyaymış çözemiyorum.
Yedi renk geçmeli Toroslardan
Adı gökkuşağı olmalı
Biz altından geçmeliyiz
Dileklerimiz dua olmalı
Yürek yüreğe ilmekli
Koşar adım inmeliyiz şehre
boşluğunu doldurur elbet
şarjörde
tekleyen mermilerim
bir kurşun
daha sıkar gözlerim
beni vurur
seni hiç beklemiyordun
gecenin bu saati
ne işin vardı rüyalarıma yakın
bir nefes gibi geldin
yüreğime ettin akın
Aydın Gürz
Karalama olarak kullanıyorum. O yüzden edebiyat bekleme ki zaten küfrün hanındayız.uzun zamandır kalemi kağıdı elime almıyorum. Hatta klavye bile sadece hayata dair.
Ne zor bir uğraşmış ki hep kendine yeni girift hazırlayıp içine çekiyor her şeyi. Yazı yazmakta ki niyetimi de bilmiyorum. Belki de uzun zaman sonra biriken mermileri sıkıyorum. En anlayanın beynine beynine. Dün ve dünden önceki günlerde hep bir beklenti ile geldiğimiz aşamada bir bakıyorum aslında biz bunu istemiyoruz. Farklı bir beklentimiz var. Ama onunda ne olduğunu bilmiyoruz. Şimdi üç aşağı beş yukarı aynı zaman dilimlerinde yaşayan insanlarız. İnsanız. İnş. Vs söz kalabalıklarından da sıkılmış durumdayım. Kimlik arayışım hala devam ediyor. Söz olsun diye söylenmiş ve/veya kendime söylemiş bile değilim. Ama okuma gafletinde bulunanlarla paylaşmış olacağım. Beni tanıyanların yüzündeki o gülümsemeyi görebiliyorum. Tanımayanlar içinse sözlerim parça parça olup anlamsızlaşacak. Sadece bir kaçınız tarafından bir benzeri hani günümüz rahatsızlıklarından olan dejavu oluştuğunda anlaşılacak. Oysa ki safsata yapıyorum salatası içinde.evet hala okumaya devam eden varsa şimdi bir iç gezegen olan pislikle yatıp kalkan insan içine çıktığımızda melek olan yanlarımızı tartalım istedim. Şimdi isterseniz hayalinizi, isterseniz fantezinizi, isterseniz ütopyanızı geçirin beyninizden. İlk olanı sadece ikincisine bulaşmadan. Kendinizle baş başasınız ve asla kaçışınız yok. Ki ne zaman bir ses hala toplumsal olgu denilen ve atıfta bulunulma şansı bile tanınmayan hayatın içinde olduğunuzu hatırlatana kadar. Hemen silin onu.. Devam edin kurduğunuz neyse ne kavramının peşinden. Gerçek kimliğinizle yüzleşmek istiyorsanız bırakın sadece beş on dakikalık bir oyun varsayın. Mesela ne oyunu diyelim bunun adına. Kendini kandırma kandıramazsın. Ne kadar saçma değil mi aslında hiç te öyle değil. Tam sizin istediğiniz ve hala inatla sonu beklemeyi öğrenemeyenlerdensiniz. Hadi hadi biraz daha gerçekci olmaya çalışalım. Şimdi bakıyor muyuz nasılda çirkefleştik? Değil mi! Devam hem de son gaz. Gaza gelin gaza.. Hatta ara gazı bile verin kendinize … Ayrıntılara devamlı ince nükteler ekleyerek devam edelim. Şimdi sıra aynada … alın bakın kendinize … baktınız mı? Şimdi bir kaç cümle sonra açıklayacagım aynadaki sorunu… ama lütfen alın bir kırık ayna olsa bile bir bakın yüzünüzdeki çizgilere. Ve beğenmediğiniz yerleri kapamaya çalışın.. Kapanmıyor mu o zaman şükür etmeye devam edin. Ki hala aynaya bakabiliyorsunuz.. Kiminiz dalga geçtiniz ayna olayını sallamadan okumaya devam ettiniz. Ki bu kişilikler, hep bir sonraki adımda kendini savunmaya ve/veya hatta korumaya alan tiplersiniz. Bazılarınız ise belki olabilir ama yinede denemekte şans var bir bakalım dediniz ve baktınız sonrada bu salak ne yapmaya çalışıyor diye güldünüz. Demi insanlar.. Sonraki kısımlar ise zaten meraklı melahat hesabı zıplayıp aynayı almış çoktan güzel yanlarını bulmuşlarıdır. Neyse mevzu bahis iç dünyanız. Beni ilgilendirmez. Ama içindeki o garipliği gören varsa.. İnkar etmeden söylesin kendi kendine hangi kimliktesin.. Herkesin gördüğümü yoksa herkese gösterdiğin mi.. Yoksa bilmem bunların dışındaki kaçıncısı. Evet insanlar.. Siz bu dünyada ne yaptığını bilmeyen idealist olmayan olmayı da denemeyen insanlardansınız. Çünkü burası küfür hane edebi yatırırlar burda ve kimse hiç bir şekilde tam olarak anlatmak istediğini anlatamadan gidecek burdan.. Oysa keşke diyebileceğim tek şey var anlayabilseydik. Belki bu da bir temenni olarak kalacak.. Şimdi yine sıkıldım ve yarım olarak bırakıyorum.. Yorumun devamı size ait … Hani hep istediğiniz cinsten bizimde bir payımız olsun, buyrun olsun …
Sen
Buzdağının görünmeyini
İçimin sıcak yanı
İkliminde bahar var
Hadi uyan aç gözlerini
Ve uyandır yüreğini
gözlerini açmakla;
kapamak arasında
bir yerdeyim.
kısa veya uzun
bilmiyorum ama
ben senin hayatındayım
Şimdi sustuklarım,
bil ki bir gün konuşacaklarım...
Buna da alışırım elbet,
ilk değil
bu kırılganlıklarım...
AYDIN GÜRZ
uçsuz bucaksız bir yerdeyim
en içte derinlerdeyim
bir ışık var orada oralarda
mutluluğu bekliyorum
karanlıkları deviriyor
bak işte umutlarım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!