Feyz alırken çiçek çiçek bahardan
Ne Kış’tan geçerdim ne de Yaz’dan
Yaprak dökümü gibi bir varmış, bir yokmuş insan hayatı,
ne sonbaharı beklermiş ne yazı ne de kışı...
Dal kırılmayla kök kurumazmış
canımın yarısı
Umutları yeşertirken biz,
Haber salmış iki gözüm
Türkümüzü dinlesin der,
Candan öte yürek sızım
Sürgün elden selam eder
Beni ünleyin” dedi,
kaval çalarken çoban!
koyunlar dile geldi
bu ne ahenkli çoban!
De ki; geceler aydınlığa çıkacak!
Yollar varoluştan acı sona doğru değildir!
De ki; her yanımda hüzün yerine umut yeşerir!
Deniz sanki bir mavi at
Sanasın şaha kalkar
Fırtına gibi estirir yelesini
Yunus'uyla köpürerek gelir
Adamdır Deniz
Başarılar
“Yere” mim olmadan “yâre” lam olmaz.
Görmemişken bile, yüreğim kaldıramaz.
Cemalini göreyim, cennetten de geçerim
O Kevser şarabını, sonsuza dek içerim.