Audrey Aykut Şiirleri - Şair Audrey Aykut

Gözümü açtığımda
Her sabah yatağımda
Bir şiir karşılamalı beni
Kutsansın diye günüm...
Açılan penceremden
Kumruların şiir kokulu

Şiirler yazdım bize;
Tüm sözcükleri,
Tüm dizeleri sen...
Soru işaretleriyse ben...

Gidiyorum artık, sıkıldım her şeyden.
Sus pus olmuş geveze yüreğim,
gelmiyor konuşmak hiç içinden.
Ne kuş sesi, ne çocuk neşesi
neşelendirmiyor artık beni.
Bana ne; açsın dursun çiçekler,

Düşüyor yapraklar bir bir
bırakarak çıplak dalları...
Savunmasız şimdi çaresiz
ama umutsuz
değil dallar...
Bekliyorlar baharı

Sonsuza dek sürmez seviler.
Bir gün bir yerde
kayar gider ellerimizden
mutluluk.
Dökülür gözlerimizden
tüm umutlarımızla

Döndü baktı kadın geriye,
saplandı bir sızı yüreğine...
‘Yaşadım mı gerçekten?
Hiç mutlu oldum mu?
Yaklaştı mı yanıma aşk?

Hiç karamsar değilim sevdiklerim,
Ama söylemeliyim söyleyeceklerimi önceden.
Yanlış anlamayın beni yok niyetim gitmeye bir yere
Yine de söylemeliyim söyleyeceklerimi sizlere;
Nerede, nasıl bilmem gelecek bir gün vakti
Yol almanın sessizce bilinmeze...

Sözcükler var;
acıtır yürekleri...
Sözcükler var;
kanırtır yaraları...

Sözüm size bugün çocuklar;
Açın gözlerinizi, ayırın
Silahın arpacığından.
Çekin tetikten ellerinizi...
Kanmayın 'büyüklere'
Kendi çıkarları için

Suskun her şey
sen gittin gideli...
Suskun bulutlar,
suskun ağaçlar
ve kuşlar...
Pusuda gözyaşlarım...