buralardan gidelim köyümüze
şehrin gürültüsü uzak olsun
masmavi gökyüzünü çekip örtelim üstümüze
kuşlar cıvıl cıvıl ninni olsun
hayattan beklemeyelim hiçbir şey
hüzün kuşları kondu dalıma
bakıp ağladılar benim halıma
herkesin derdi var, bende yara
kanıyor derinden, geçmiyor işte
yar yara açtın yüreğimde
Kayıp kentler gördüm, kayıp adamlar
Kayıp bedenlerde yanıp da sönen
İşte tam şuramda kor bir yangın var
Neron’dan farkın yok, ha Roma ha ben…
Nâfile, yakacak filan arama.
yaşamak seyretmektir; hayatı,
çocukların düşüp de dizlerini kanatışını,
acısını unutup topa koşuşunu,
batmadan güneş evde oluşunu
yaşamak bir seyrüseferdir tek yöne.
Oluruna yaşamak…
Çıkmazların terki,
olacakların kabulü,
olmamışların hayali…
Oluruna yaşamak…
Seviyor, sevmiyor…
Kararsızlık, tez canlı ruha beden
Ruh tez canlı, beden kararsız.
Bir yaprak seviyor,
Bir yaprak sevmiyor…
Titriyor elleri, yanakları soluk
Sahrada koşuşan Mecnûnlar gördüm
Hepsi de arıyor birilerini
Anladım ki bu arayış kördüğüm
Önce Mecnûn oldum, aradım seni…
Sonra Memnûn oldum, aradım seni…
tokluğa yer yoktur
şairler parkında
aç yatar şairler
aç yatarlar ki
yedi semiz inekten biri
olmamak için
gözlerimde başaklanmış kirpikler
ve kirpiklere ışık değiren,
güneş yutmuş gözlerin...
bazen öyle yakar ki, ter tutar kirpikler
nem düşer gözlere, damla damla erir...
Başımın belâsı
Tâcısın bâşımın…
Yoldaşı olur musun
Ekmeğimin, aşımın? ...
Gözlerin denizden bir parça mâvi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!