öyle çok şey ögretti,
hayatın acı yönü.
yok yok sade o degil,i
yaptıkların da yetti.
bedenin buz tutarken
yüregimde fırtına
sana gelirken
gecenin bir vaktinde.
sarhoş kaldırımlarda,
bırakırken adımlarımı.
yaprak,yaprak senleri,
sana gelmek istedim,
tüm yolları kapattın.
sevda çiçeklerimi,
dallarında kuruttun.
şimdi yine kimsesiz,yine tek başımayım,
gezdigim yerlerde hep hatıraları andım.
suya yazdım adını,
taşa çizdim resmini.
kuşa verdim sesini,
sana haber gelmedimi.
toprak dedi ben bilirim,
yagmur dedi ben giderim.
gözlerine bakan gözlerimdeki ışıgı,
ellerini tutan, ellerimdeki ateşi.
senin için çarpan yüregin seslerini,
tenine degen tenimin inlemelerini,
yüregimde yanan aşkını ateşini,
yüreginde sakla..
çokmu fırtınalıydı deniz,
dalgalar kıyılarını dövüyordu.
nasılda alıp götürüyordu enginlere,
öyle sessiz, öyle kimsesiz seni.
kıyametler kopmuştu okyanuslarımda,
parçalanmıştı ümit gemim.
artık gel demiyecegim,
sana hasret, sana susuz, sana aç.
gel sarıl boynuma demiyecegim,
üç haneli harflerde saçlarından asacagım.
artık sev demiyecegim,
sensiz gözyaşlarımı silme.
Koyu karanlıgında gece
gün boyu sancılar içide.
dövmekte kızgınca deniz
kıyıyı acımasızca.
gözleri kör edercesine hayat,
gecelere acılar katmış habersiz
sevdigimi biliyordun,
inadına gitmek istedin.
bırak dedin düşünmeden
gittin.. gittin de ne oldu.
ne sen mutlu oldun beni de mutsuz ettin.
kader bu ya.
kapattım
tüm dünyamı.
gözbebeklerimi de
neye yarar artık.
kır çiçeklerini saçına takmak,
taç olmak istemiyor artık çiçekler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!