Atakan Kartaltepe Şiirleri - Şair Atakan ...

Bülbül âşıktır güle...bense âşığım sana...
Bülbül öttükce öter...bense tüte de yana...
Çiçek olsan koklasam! ..su olsan içsem seni...
Sana doya – doya da sana ki...kana – kana...

Bir duâcın var ki burda, duâları hep sanadır!
Her dileği, hep iyilik ki hepsi senden yanadır!
Kendi günâhı yok gibi... sanki sevâbı çok gibi,
Yalvarışı senin için... ki “Rabbenâ, hep O’na”dır!

Duam kabul olsa ki kemik yağar yukardan,
Pek de yükselemezse... yağmurdan, sisden, kardan,
Ama yine de duam... 10’sa, 9 aldığım,
Biri var ki beklerim... o yâr’i, “Ulu Yâr’dan”

Hiç beraber gitmiyor ki düne ait sözler,
Dün gitmiyorsa... dünün sözleri nasıl gitsin?
Zîra gönül deee göz de yıllardır O’nu özler!
Hiç ateş sönmüyor kiii yangın sönsün de bitsin.

Dün;
Benim, doğum günümdü, gün.
Ama sanki...
Öldüm ben,
Duyup gördüklerimden!

'Odun' dedin de bana...ben de yazdım 'Odun'um! '
Ama...anlamadın be...anlamadın be...dûn'um...
Bir bilene sorsaydın! ..madem ki anlamadın...
Ben 24 ayâr'ım! ..sensin ODUN! ..Odunum! ..

Tadsız, tuzsuz, lezzetsiiiz boşa geçmiş bir ömür,
Elmas umdu isem de payıma düşen kömür!
Altın - Gümüş değilsem... teneke de değilim!
İsteyip... istediğim, bir inci'ydi ya da dür.

“Dur! ” dedim sana Atakan, ama duracağın yok,
Bu ne kadar şiir... mavi göz için, ne kadar çok?
Nasıl bakmışsa sana ki yanarsın... yana - yana
Desene o gözler göz değil deee sanki birer ok!

Şu gönlümü, kırıp verdin elime,
Lâl ettin dilimi, etmez kelime,
Yırtıp, değer vermeyince gülüme,
Bakar oldum, mesih gibi.... ölüme!

Akşamın rengi vurmuş,
Bir tatlı pembelik...
Yanaklarında!
Denizin rengi gözlerine sinmiş,
Mavi mi? Lacivert mi?
Bilemedim!