Atakan Kartaltepe Şiirleri - Şair Atakan ...

İnandım varsın, varsın! evet var! çünkü “O” var...
Eserin ki “O”, sanki tümden sen...safi vekar...
Her ne varsa sende ki toplanmış o bedende...
Bu Atakan’ı meftun eder de yıkar, yakar! ..

E artık biliyorsun, sükût ikrardan gelir!
Peki de ne diyorsun? İnsan bir cevap verir!
Susmandan anlıyorum, ama... desen ne olur?
'Ben de' be! 'Ben de' de! De, 'seviyorum' de bir!

Kara yalnız bahtımdır...ellerin bahtı değil! ..
Gönlüm kimsesiz yuva...güzeller tahtı değil! ..
Sesim bir inlemekdi...ah! İle vah’tı... değil! ..
Gözleri hep bendeydi...şöyle bir baktı değil! ..

Bu bendeki aşk değil... bir beyin uyuşması!
Görmem rastlantı değil, kaderin buluşması!
Ben o’na uygun değiiil, o bana baygın değil,
Yanmam ki yangın değil, bir orman tutuşması!

Ulan! Talih misiiin nesin, kader mi?
Ne’ysen işte o, hiç... bunu eder mi?
Sev der sonra sevene, defol der mi?
Bu attığın bomba be! Değil mermi!

Önce al getir bizi bir araya,

Eğer dersen ki birgün “Deli! ” bana,
Evet! Ben deliyim... diyeyim sana,
Nasıl gördüysem o gün, orda seni,
Deliyim o günden... o günden yana!

Ben bir garîp âşığım ki aklım başımda değil!
Bu yaş’ta da âşk mı olur? Yaşım yaşımda değil!
Gönül gençse sever de beyin de uyar o’na,
Bir delilik ki... gözüm, işim - aşımda değil!

Ben senin görüntünüm! Senden ün’üm!
İsmin, cismin, yarının, bugününüm,
Hem geçmiş, geleceğin hem dününüm!
Sen demedin mi ruhumdan üfürdüm?

Ben, benliği sildim benden, ne kaldıysa... senden, senden!
Adın neyse yazdım üste... altına ben... den den... den den!
Âşık isem, kulun senin... bilmem mi ki ne’nden... ne’nden?
Sana yanmam, seni sevmem... üflediğin genden, genden!

Not: İlâhi aşk için okuması gereken şekli

Ne mi buldum sende? ..”diğer yarı’mı! ”
Ne mi buldum sende? ..”eksik var’ımı! ”
Sorma “Gönlün kelebek mi arı mı? ”
Gönlüm yarım, sen diğer yarı’sısın...
Ben lâcivert isem sen sarı’sısın...