Ne güldü bana yüzün ne de yüzüm güldürdün
Acımadın sevdama ellerinle öldürdün
Aşkla çarpan kalbimi bin parçaya böldürdün
Ne güldü bana yüzün ne de yüzüm güldürdün
(28 01 2011)
Aşk kumkuması yüreğim
Sadece senin hor bakışınla tekliyor sevgilim
Ne olur küçümseme
Çünkü bilmiyorsun
En biçare haliyle bile
Kadehlerce gece devirdi
Belirsiz şekillerle dans ederken parmak uçlarım
Yolunu beklerken adını yazar camıma
Buğu damla olup yağar sen nağmeli şarkılarıma
Heyecanlardan saklanmış bir sakinlik bile kalmamış nefesime
Attığım her adıma heyecan damarlı sarmaşıklar cendere
Sarıyor sarılıyor
Bambaşka yine gün
Bir yanında hüzün
Bir yanında düğün var gönlümün...
Belki de bu yüzden
Hem gün batımına kadar
Parmak hesabı gece saydım
Yokluğun büyüdükçe hasret gözüme seldi
Ne geldiyse başıma senin yüzünden geldi
Mutluluk bana küstü hüzün bağrımı deldi
Ne geldiyse başıma senin yüzünden geldi
Şu gelmeyen vuslatlar günü geceyi sildi
Hastalanıyorum galiba
Hayır...
Yüzümdeki bu ateşin
Kalbimin böyle hızla atışının
Nedeni hastalıktan çok başka...
Biliyorum duymayacaksın
Ama
Sana bu sesleniş yar
Yine içimde bir titreme var
Ha ağladı ha ağlayacak yalnızlığım
Sebepsiz bir deprem bu
Kim dinleyecek suskunluğumu
Mavilerin en seslilerini toplayışlarımın
Sahibi yok mu
Işıltılarla arka manzarayı görene kadardı şaşkınlık
Vurguna tutulmuş bayram sonraları sessizliğiyle
Bir zamanlar
Rengarenk ışıklar vardı gözÜmde
Her biri bir ümide uzanan
Her birinde ayrı bayramlar yaşanan
Bir gün gelipte
Çökmüşlüğümün oturacağını bilmezdim gözbebeğimde
Biraz daha dur sevgili
Aceleye ne hacet az biraz bekle
Yaprağına çiy düşmüş güller baş kaldırsın hele
Bir gece daha hasretsiz bitsin
Ki uzayacak sonraları yapış yapış sakızlı gibi
Ellerime ayaklarıma gözlerime bulaşarak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!