Aşık Sümmani Şiirleri - Şair Aşık Sümmani

Gözden ırak düşen gönül güzeli,
Unutma bizleri sadakat eyle,
Değil gurbet elde ezel ezeli,
Severiz biz seni adalet eyle.

Aşkın yine gam verdi efkarıma,

Çar anâsırdan halketti ta ezel Hak Ademi
Cennetten sürgün ettiler hâke bastı kademi

Yüce Allah, Adem’i (a.s) (insanı) başlangıçta dört unsurdan yarattı.Hz. Adem, cennetten sürgün edildi ve yeryüzüne, toprağa ayağını bastı.

Çıktı Sarendip Dağı'nda âh u figân eyledi

Ben bir güzel gördüm pek belden ince,
Sarılıp kucmanın imkanı mı var,
Gövdesi ibrişim yüzünde peçe,
Kaldırıp açmanın imkanı mı var.

Aslını sordum ki huriden değil,

hasta gönül sakın eyleme benlik
gönül alçaklığı nadanlık mıdır?
çalış ki yapasın kemliğe eyilik,
her iyiliğe iyilik insanlık mıdır?

irfan mektebinden çıkma kenara

Vermez kimseye bâki bu demi devranı yer,
Her kimi büyütür besler döner ahir anı yer,
Hiç kimsenin şemesini yandırmaz baştan başa,
Nice sultan nice vezir nice yüz bin hanı yer.

Bir dilberin mecnunuyam,
Cesette canı yandırır,
Ben derdimin meftunuyam,
Bilse Lokman’ı yandırır.

Mürüvvet kânıdır soyu,

Âşığa aşkın âteşi gör ne yaradır
Derde çaredir
Aşkı olmayan beyvâne bey bîçâredir
Amma âvâredir
Her kimde ki lâ görünür ilm-i ibâre
Feyzi idâre

Halik'inden kullarına emri hizmettir namaz,
Ezel ahti misağına gör ne hizmettir namaz,
Cem-i cümle muminâtın şüphesiz miracıdır,
Kalbinde dür,veçhine nur, azim himmettir namaz.

Hak Resul'unden buyurmuş bize farzı sünneti,

Bilmessen ilm-i ibare,
Lisanda mahsun olursun,
bir ibare, bir dubara,
İrfanda mahzun olursun.

Sen sana bak eyle nazar,

Bir muamma söyledim ki, mevlidi fermanda var,
Menzili maksuda yeter sahibul kervanda var.

Bazıda var bazı da yok tasdik et hilaf değil,
Zahire söylenir ama mevcudu pünhanda var.