Aşık Sümmani Şiirleri - Şair Aşık Sümmani

Öyle bir asıra geldi devrimiz,
Neye baksak her bir hâlde leke var,
Gerek yanlışımız gerek doğrumuz,
Hâli değil her cihette leke var.

Zalimler zulmeder mazlum da arsız,

Ben bu aşkın cünûnuyem perişân derler bize
Aşk ile sermest olmuşam, zernişân derler bize
Ervâh-ı ezelde Hakk’a ikrar edenlerdeniz
Sâye-i Resulullâh’dan ehl-i imân derler bize

Tâ ezelden Lebbeyk kelâmı söyledi lisanımız

Halinden vasf edem devrolan demden,
Nedir bu dünyada acı tatlıdır,
Hayın akrabanın bal şerbetinden,
Muhibbi sadığın zehri tatlıdır.

Gönülde atlı ol nefiste yayan,

Nice bir bezirgan görsem,
Ağlar içi içten sinem,
Merdin meydanına girsem,
Erir içi içten sinem
Dertli sinem dertli sinem
Neyler seni Âşık Sümman

Bir nasihat edem olsun yadigâr
Kimsenin hurcunu yoklama sakın
Bir çiçek ki sana olmaz yar-u gâr,
Koparıp dalından koklama sakın

Hangi mecrûhtur âlemde zârını saklar demez,
O hangi şecerdir zâhir bârını saklar demez.
Âşık-ı billah olanın âhı ne efkârı ne
Derûnunda derdi dâim nârını saklar demez

Hangi güldür hangi bağda yaz bahâr şitâ olur

Yürü kahpe dünya senden usandım
Peygamberi âhir zamanı ne‟ ttin
Hayber kapısını bendinden söken
Ali gibi aslan merdânı ne‟ ttin

Böyle gelmiş bu dünyanın mazisi

Gel gönül eyliyem sana nasihat
Her coşkun çay ile çağlanmak olmaz
Çalış ki yapasın gamdan ferâgat
Faydasız âteşe dağlanmak olmaz

Günler geçti aylar geçti aradan

Gönül halkasına rahm-ı mâdere
Uzattı elini taktı Rızali
Zemin simâsına basınca kadem
Baktıkça gül gibi koktu Rızali

Sürûr vadeleşti kerubân gibi

Sabah seherinde dursam niyâza.
Bülbüller kumrular başlar avaza,
Bir yiğit sıdk ile dursa namaza,
Cennet libâsları giyer sabahtan.

Cennetin bâğında al güller biter,