Asi Yılmaz Şiirleri - Şair Asi Yılmaz

Güneş bugün bizim için doğsun
Korkularımızı yokluklarımızı, düşlerimiz boğsun
Masal kuşları gelinceye kadar susalım

Nez aman susasam gözlerin gelir aklıma
Özlerim, düşlerim, korkarım sonra

Güzel günler hayal et yık sessizliği
Çığlığımız olsun aydınlık yarınlar
Hani ellerin ellerini görmek istiyorum
Ellerini ver bana…
Sen gitmeden,sıcaklığını nefesini
Seni özlüyorum

Son mektup yazmam değil tabi
Yaşadığım sürece yazmayı denerim
Başarılıda sayılmam bu dalda
Yirmi beş otuz sayfalık mektupların yanında
Bu da bir başarı bir sanat olsa gerek
Ben yazmak yerine okumayı tercih ediyorum

Gün olur demir alır giderim limandan
Sen sebebim olursun sırtıma sevda yüklerim
Sevgi doldurur yelkenlerimi
Ve rotam mutluluğa çevrilir
Yüzerim masmavi denizinde
Kanat çırparım martı misali gökyüzünde

Sesinin sıcaklığında karlar erir
nehirler gibi meltemler gibi
nergisler, laleler açar, kardelenler yerinden çıkar
Karlar erir sen konuşsan.

Bulutları anlat, uçurtmaları

Renklerin bütün güzelliğine değdi gözlerin
Bütün kaygıları yıkıp da geldi yüreğim
Anlatamadığımız bir şeyler var aramızda
Seni bulmak şiir gibi bir şey buralarda

Bulutlar dağılır ay kıskanır güzelliğini

Seni severek büyüyorum
Sabahları yeni günlere uyanıp
Aşka tanıklık yaparak, eskimesinden korkar gibi
Yeniden, yeniden seviyorum seni
Yağmur yağsa, gökkuşağı cıksa
Bir hüzünlü rüya görsem

Öyle seviyorum seni uzakla yakın arası
Rüzgar esse kokunu getirir
Sarılsan boynuma
Gözlerin gözlerimde asılı kalır
Elin elimde olsa kalbim kalbine değer

Sensizliğin üzerine şafaklar söker
Gözlerim gözlerine değse yüreğim yanar
Bastığın yerde fesleğenler açar
Avuçlarımda kırmızı güller
Ellerimi uzatsam gözlerin beni yakar

Ben en çok seni sevdim
Sayısını bilmediğim onca insan arasında
Gözlerin parıltısını görsem
İçimde çiçeklenir yüzün
Ama en çok ben seni özlerim
Evden çıkmasam yüzünü görmesem