B E Y İ T
Bassam gölgene kazara, incittim sanıyorum .
Üzülen seven kalbimdir , inan utanıyorum.
Arif Vefik ÇINAR
B E Y İ T
Dargınlığı yok güle , öfke ; cimri bahara .
Doyamadı şu bülbül , seherdeki şikâra...
Arif Vefik ÇINAR
Biliyormusun !
Yanlışım, hatam sendin.
Sendin yine, ilk bildiğim doğrum.
18 yaşın verdiği toyluk, heyecan vardı.
BİR ŞEY DİYEMEM
Sen;
Gözlerime düşmeden , düşlerime girmeden
Sen;
Adalet ; satır satır hazırlanmış kasapta,
İştahlı tilkiler gayretli , gezer sokakta.
BİZ KİMDİK
Bir zamanlar güldük , çimendik
Gönüllerde hemhal edendik.
Bazen Halep , bazen Yemen'dik
B Ü L B Ü L
Derdini döküp de kucağından
Figan edersin , gül budağından.
Düştüğün o , sevda tuzağından
Her seher, kan damlar dudağından...
B u n u n A d ı
Sende bir gün çekersin , sevda sancısı .
Sensiz geçen ömrümü yaşayamadım .
Varsa bunun bir adı , hasret acısı !
Kalbimi gözlerine , taşıyamadım ...
BÜNYAN DA GÜN BATIMI
Mevsim : İlkbahar
Yer : Bünyan' da ırmak kenarı.
Vakit : Gün batımı
Buseler bırakırken serin sulara ,
Salkım söğüt uçları ;
Ç A Ğ R I
Hadi gel ; dağılıp , dinsin şu kasvetimiz !
Kahve telvesine , sinsin muhabbetimiz.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!