Arif Baltacı Şiirleri - Şair Arif Baltacı

Gittin;
Yağmurlu bir sabahtı
Benim içimde
Akşamdan kalma hüzünler
Yaşadığımız hatıralar vardı
Neler vermezdim seni döndürmek için

Asi bir rüzgar ayırdı bizi
Meçhule sürükledi aşk teknemizi
Etrafımı sarmış hasret denizi
Söyleyemem sevgimi bir tanem sana

Denizleri, dağları aştım da geldim

Seni düşünmek miydi gecenin bir yarısı
Efkarlandıran beni
Yoksa zamansız nükseden
Sevda hastalığım mıydı bilemiyorum.
İki gecenin içinde saklanmıştı gündüzler
Karanlıkları içimden silemiyorum

Belki de söğütlerin yeşerip
Kokular saçtığında geleceğim sana
Belki bir ilkbahar yağmurunda
Taze açılmış çiçek gibi çaresiz geleceğim
Ama yıllar değiştiremeyecek beni
Yine eskisi gibi ıslığım dudağımda

Bir uçtan diğer uca gezdim İstanbul’u
Sanırım seni arıyordum sokaklarda.
Erken kaybettiğim gençliğimi buldum.
Ve anılarımdan bile silinen çocukluğumu.
Bir seni bulamadım sevdiğim buralarda.
Sen zaman aralarında kaybedilmiş bir hayatsın benim için.

Sahipli sokaklarda, sahipsiz çocuklar
El ele vermiş bir oyun oynuyorlar.
Yaşamakmış oynadıkları oyunun adı
İçlerinden bazıları, yeniliyorlar...

Firari bir aşkın külleri bunlar
Kamufle etmeyi beceremedim ben
Aşkta yasak mı olurmuş sevdim işte ne var
Bari deşifre etmeseydin giderken

Pusular kuruldu yalan sevdaya

Kıraç toprakların çocuğuyum ben
Seninle biz
Aynı kutuplar gibiydik bir mıknatısın ucunda
Sen devamlı sıkıştırıyordun beni
Bense direniyordum durmadan
Aşkının mengenesinde yıpranırken hayallerim

Rabbim akıl vermiş doğrudur amma
Kullanma kılavuzunu sen aldın benden
Karşı koymak gerçekten zordur zamana
Savaş tutkusunu sen aldın benden

Sevda bir güldür ki dalı dikenli

Maviydi gece esrarlıydı
Boştu sokaklar
Kalbim kadar
Buhrablıydı yine gece
Her sitemin öncesinde
Yorulmuştu artık gönül