Arif Baltacı Şiirleri - Şair Arif Baltacı

Gitmek istiyorsun öyle mi sevdiğim
Sen söylemesende gözlerin söylüyor
Git bir elveda yeter bana
Bir hoşça kal çok bile git
Boşver beni düşünme sen
Sanma sen gidersen yaşayamam

Gökyüzü yeniden mavi olsun
Yeşillensin dört bir yan
Üsküdar bahara doysun
Şarkımızı söylesinler bırak
Martılar vapura konsun
Çevir yüzünü güneşe

Azılı bir sevda sanmıştım başta
Pas tuttu yüreğim anlayamıyorum
Bir bir uzaklaşıyorum sevdiklerimden
Gözlerime yaşlar doluyor ağlayamıyorum
Bir şarkı geliyor aklıma
Sözleri hançer gibi

Bu sitemim sana değil
Sakın yanlış anlama
Binlerce kez yenil
Boyun eğme hayata

Her aşkın bir sonu varmış

Boşuna gözyaşı dökme önümde
Bitti bitti bu aşk ta bitti
Sakın döner sanma günün birinde
Son vapurla birlikte aşkımızda gitti

Bir limandım okyanuslardan kalbine uzanan

Bir şairim elimde kılıçtan keskin kalem
Secdeye kapanıp da ölüme dek beklesem...


10.01.2006
Saat: 04.50

Bir bayram günü
Çengelköy’e kar yağıyordu
İnceden ince
Şeker topluyordu çocuklar
Yüreğinde karşılıksız sevgilerle
Ne eski bayramlar kalmıştı

Gece yine karanlık yine sensiz
Bu kaçıncı geçen gecemdi sensiz
Yoksun sen ne hayalin ne de bir iz
Böyle bitmemeliydi aşkımız bence

Sen gittin ben bir günde kocadım

Yalnızsan, korkuyorsan karanlıktan
Kaybettiysen bütün umudunu
Ve gönlündeki asi ezgiler azıyorsa yine
Hiç düşünme, bana gel...

Bir acı kahve çektiyse canın,

Eninden boyundan ölçtüm ben aşkı
Tam yüreğin hizasına geliyor.
Tarttım en yoğun zamanında aşkı
En ağırı bir bakışla eriyor.

Ben sokak ortasında gördüm aşkı