Arif Baltacı Şiirleri - Şair Arif Baltacı

Islak ve dar sokaklarda yaşardım yalnızlığı
Ve o zaman aklıma gelmezdi ağaracağı saçlarımın.
Babamı kaybettiğimde yaşamıştım ilk acımı
Daha sonra ise seni sevdiğimde.
Bilmezdim ki ayrılık acısının
Ölümün yansıması olacağını yüreğimde.

Bir acı vardır sanki
O tenha kaldırımlarda
Sessizdir oysa gündüzlere inat
Sonra sessizlik bozulur
Ayak seslerin gelir
Beklerim ardından sen gel diye

Gün ışığına hasret bir gül gibi
Öyle mahzun öyle solgundu yüzü
Büküktü boynu güneşsiz bahar gibi
Gözlerinde bir telaş bir korku vardı
Sanki yaşamaktan korkar gibi
Sonra bir siren sesiyle

Dün gece gördüm yolda
Ölüm'ü öldürmüşler
Karlı bir İstanbul akşamında
İki köpek eniği
Koyun koyuna verip
Ölüm'le baş etmişler…

Aşkın adresi yoktur
Karambolde bulursun onu
Aşka dair bilinen tek yer var
Yürek denen o sonsuz diyar
Hangi köşededir bilinmez sevda
Sana gelir uzak diyarlardan

Karanlık bir sonbahar akşamında
Aniden içime bir sızı düştü
Yoksa aşk dedikleri bu muydu
Ya da bir anlık sevinçten sonra
Gözlerde oluşan nemim adımıydı aşk
Her aşkta ayrılık

Sevmek gizlidir sevgi yasaklı
Sevmek gizlidir sevgi saklı
Bir kölenin hayallerinde
Baharın yeşillerinde
Okyanusların en mavi yerinde
Annelerin dizlerinde

Yüzüme bakıp acıma bana
Tuz basma kanayan yaralarıma
Aldırma gözümden akan yaşlara
Bana yetim deme anne, yetim değilim...

Ne gözlerim sevgiyi göremeyecek kadar kör

Selam sana;
Baharın koynunda bekleyenim
Sonsuz sevgilerimle kalan sevgilim,selam sana
Üç ay oldu görüşemedik seninle
Ben mahpus türküleri tutturmuşum
Küçük hücremin penceresinde

Her yeni doğan günden seni diledim.
Beklemenin sabırsızlığı yaşadım
Tenha ve sen kokan sokaklarda.
Oysa biliyordum yine gelecektin bana
Yüzünde masum gülümseyişin
Elinde ufak kırmızı çanta