Arap Kurt Şiirleri - Şair Arap Kurt

şiir gölünde
kuğu gibi şaire
başı dönüyor
...

uyanır şimdi
uyartırlar sabahı
saatsiz kuşlar

gittiler
dertleriyle birlikte gittiler
kendileri gibi dertleri de öldü
oysa; benim derdim hala "hayat/ta"

şehrin mahzenine açılmış kapılar
yer altında yön arayan
karıncalara benziyordu insanlar
ve
düşüncelerine tutsak
bedeni şartlı yolcular

kendiliğinden düşüveriyor
renk değiştirmiş hayaller
eyy yaprakların dilinden anlamayan aşık

can suyunun kesilmesi
üşümek nedir

bir şeydi her şey yanmadan önce
ateşin yüzü kızardı
küldeki hiçliği görünce

yüreğime yükünü indirdi,aşkın ağırlığını taşıyamayan kervan...

toparladım zihnimi,içimden çıkmak için
bir pencere aradım,aleme bakmak için
sebebini anladım,bu zamansız göçümün
kurşun kadar ağırdı,ağırlığı suçumun

rüzgar değmeden
meyvesi kırar dalı
kime ne desem

elimde bir tabanca şarjör yerinde boşluk
güneşin gözü dönmüş,loşluk üstünde loşluk
savaş bilmez bilgeyim kendimi vurdum çöle
menzile varmak için amel gerekmiş kula

göz yaşımla söndürsem,ruhumdaki ateşi