Ebabil Şiiri - Alan Adam

Bir ebabil kuşu, gibidir sevdam,
Uyur gökyüzünde, ele güvenmez.
Yükselen çığlığı, ok ile evham,
Saplanır kalbime, başkası bilmez.

Beklerim her akşam, konsun dalıma.
Kalbimin reyhanı, solmasın diye.
Kondursun bir buse, dudaklarıma,
Gözlerim arkada, kalmasın diye.

Şahin gibi gökte, yüzyıl da uçsam,
Ona dokunamam, hızı bilirim.
Korkup Musa gibi, ölümden kaçsam.
Yine de kabrimi, kazabilirim.

Zaman her acıyı, dindirir derler,
Bendeki ızdırab, sızmış bedene.
Geçen her an derdi, bitirir derler,
Bende yeni derttir, geçen her sene.

Karşılıksız aşkın, tarafıyım ben,
Çile rüzgarında, benim savrulan.
Tarifsiz acının limanıyım ben,
Ateşin harında benim kavrulan

Sen Evîn ol gökte, ben yerde mahzun,
Konmanı her gece bekleyeceği.
Rüyamda hep varsın, aklımda efsûn,
Sana kavuşmadan, ölmeyeceğim ❣️☀️❣️☀️❣️