içime kurt düştü kemiriyor derinden
umut dehlizlerinde ruhum yol alırken
ömür penceremin demirleri törpülenirken
kime giderim kime tutunurum ben
yıllar yollar koşarken geçmiş kendinden...
gönül sevene açar kucağını
bağışlar yüreğini azığını
gülün dikenleri batmaz tenine
sadece alırsa karşılığını...
kaygılar ormanında arıyorum geleceğimi
bükmüş boynunu çiçekler kan damlıyor yüreklerinden
titreyerek önüme düşüyor kopan kozalaklar
yüzünü dönmüş bana ışıldayan sevdalı umutlar
geçmişimin sepetinde kurdeleydi gelincikler
kulaklarımda ninniydi kuş sesleri
ben hep kederdeyim
siz ne derseniz deyin
çekin çekin soğuktan bir yudum
kederdeyim
herkesten önce uyudum
kış geceleri...
düştüm kara bulutun patika yollarına
karanlık çökmüş taşlar takılır ayağıma
bir elimde baston bir elimde fener...
zaman geçti vardım yanına
sarıldım boynuna ha ağladı ha ağlayacak
ne kadar içliymiş meğer...
karalama defterim
kolumun altında
açarım arada sırada
neredeyim acaba
sayfalar doluyor
her açışımda
kar tanelerinin kristaliyim
parlar gözlerim
sevinerek yere düşmekteyim
toprak ağıt yakmış
kulağımda işitmekteyim
sırtım sıvazlanmış
tut elimden kar
yürüyelim yeryüzüne
söyleyelim marşlar
buluta takılırız
kısa bir süre
kuru dallarda
zaman ıslaktır
sıcağı görünce kurur gider
saniyeler tenimizi törpüler
ömür ıslık çalar geçer...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!