bulutlar benim gibi değil, yorulmak bilmiyorlar,
onlara seslendim ama, beni yanlarına alamıyorlar,
ırmaklara yalvardım, dediler bana boğulursun,
tek çarem kaldı, adımlarım sağolsun.
hızlı adımlarım nereye götürecek beni böyle,
baharları yol alırdı tebessüm çizgilerimde
yontulmamış şarkı dizeleriyle
benim kitabım vardı dolu bardak misali
sayfaları vardı hazır içilmeye
bir yudumda ya da yudum yudum ağırlığında
benim ağırlığım işe yaramazdı
sen bir şarkısın kulaklarımda
fısıldayan
sen bir ırmaksın
ruhuma akan
sen bir sevdasın
kollarımda uyuyan
aşkın bağına düştüm
döndü durdu başım
neler gördüm neler
bir salkım üzüm
aldı benden beni
tatlıydı taneleri
ben doğalın oğluyum
işte damarım işte yolum
onun kollarındayım
toprak gibi kokarım
ırmak gibi akarım
ay gibi parlar
gecenin zabiti olamam
bağrına basman gerekirse
aydınlık var
ver ışığını
kelepçelerimden kurtulayım
yaşamanın adını koy
acılarımı yastık ettim yatağımda
avuçlarım terliyordu kabustan
merhem olamadı ne yatak ne yorgan
acılarımla hergün beraberim sil baştan...
iniyoruz bir meçhule
Everest'in zirvesinden
kartopuyuz
iz yapmış bize gece
dümenimizde rotasız reis
kucaklayacak Mariana
martıların adı
buluta mı yazılmalı rüzgâra mı
yalayıp giderken umutları
aklarına bulaşmış
yağmur damlaları...
martıların soyadı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!