ne unutur,
ne kapatıp gözlerimi hatırlamak için zorlarım kendimi
bilirler turuncu yollarda ümitsizce yürüdüğüm;
sefil urbam ve hiçliğimi yandaş edip yanıma
öyle rezil ve gözünde rüsva nice ahval halinden
böyle perişan çekilirim kendime....
Başlamadı henüz hiçbir şey
Hiçbir şey daha anlamını bulmadı
Ne dünya döndü güneşe yüzünü
Ne aya bulutlar şans tanımadı.
Her şey karanlıkta ve şekil yok
Beden sarsa o ruhu, adım insan olmadı
Bana aşkı soruyorlar, ne bilirim ben!
Çocukluğumu unuttum! Hatırlasaydım eğer
Anneme olan sevgimdi derdim.
Yine seviyorum anamı tarifi olmayan
Bir özlem bir tutku gibi uzaktan!
Bilmiyorum gerçekten! Çocukça olamayıp
Hiç bir keder tutmaz içinde
asırlık zindanım olsun.
O kadar büyük nefretinde
bırak, bir çatlağı olsun.
Bu aşkın ta! ortasında
hesaplaşacağız.
Göz, alıcı bir simayı çoktan hiç etmiş
ne bakarız aynı, ne aynıdır şu gördüklerimiz.
Felek bile başka satıyormuş güneşi
sen bende başka, ben senden ayrıyız
aynıydık oysa biz severken gülüm.
Bir derin tufana daldığım gibi
Gidiyorum işte bakın ardıma
Toprak duman taşıp geldiğimi
Söylesin o donuk mermer taşıma.
Bu sensizlik yolun sonumu demek
Bir duadan uzanıver ey yüzü aşkın
Hadi yık duvarlarımı gürültülü olsun.
Sevdaya örülmesin hiç bir sebep
Düş anda gel ey! Bahtımın kadını.
Hadi sız varıma, bir düşün yeter
Damlayan, irinlerin canıdır etraf
Köhne kokan çukurlara düşmüş!
Hani, ışıktan kopsam foton kadar
Zer olsam hak için sayılsam muaf.
Değer kabil edilmemiş cana, can atak!
Güruha batan, çıkandır yavşak!
Bir içimlik şehvetin masasında serhoş
aklını oynatırsın son derece kıvrak.
Rahattır şimdi için arzulara agâh
kıllı bir göğüsün kollarına varınca.
Hey yiğidin kır saçları, bozgun ölü!
Aynı toprakların üstündeyiz biz
Ayrı iklimlerin, ayrı zamanında.
Aynı düşünüyoruz belki de biz
Ayrı insanlarla, aynı koşulda.
Tıpa tıp değiliz bu ezeldir mümkün!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!