Bir bıçak bul kes kalbini dök içinde ne varsa,
Ya da bu öfkeli gök kubbeye bir şarkı söyle,
Bildiğin tüm dillerde şiirler yaz mesela,
-yaşıyorsan hala-
Fidanlar dik geleceğin yaşlı ormanlarına,
Hayvanları sev biraz! Öfkenden kurtul,
Her yanı gönlümün, harabe ve taştan,
Soğuk ve rutubetli bir ücrayım artık,
İlk kez çıkmadım bu çetin savaştan,
Korkutamaz beni hiçbir karanlık.
Umut zayıfça yanıp sönen bir ışık,
Hep içimde, canımdasın,
Yüreğimde yanımdasın,
Hem sol hem sağımdasın,
Yaşa Mustafa Kemal Paşa.
Bu ülke hep senin izin,
Eksiksin işte, neden diye sorma,
Acıdan, öfkeden, sevgiden,
Sevdanın gökkuşağına dizilmiş
Binbir çeşit renkten yoksun.
Grilere bürünmüşsün,
Yalan tebessümlere bezenmiş,
Ben toroslardan şehre inen sıcak rüzgar,
Geldiğim yerde de, gittiğim yerde de sevilmem,
Yine de vazgeçmem sevmekten,
Üstüne döküldüğüm köyü, ağaçları,
Arasından akıp geçtiğim Adana'yı,
Bahçeleri ve işçileri izlerim,
Gece ve yağmurlar bana hep,
Senin aşkını hatırlatır,
Soğuk ve nemli dudakların gibi,
Üşümüş o ellerin,
Sırtımda bulușur,
Ne zaman yağmur yağsa,
Dört mevsim sana döner bir anda,
Kulağımda çınlar kuş sesleri,
Kar havası kaplar içimi,
Yağmur kokar topraklarım,
Bir çiçek açar dalında,
En güzel yaprağın altında,
Asker ocağına düşüp bir aşkla,
Teskereyi yalnız görmek de varmış,
İçim ısınırken gece nöbette,
Güneşin altında donmak da varmış.
Kim derdi sevdanın hesabı olsun?
Çiçekler ekmem gönlüm bahçesine,
Așk mevsimi kurak, dersimi aldım,
Kanmam șefkatli elin sevmesine,
Nasırlı o elin tersini aldım.
Kursağımda taș oldu tüm sevdalar,
Ne güzel okuyor Ümit Besen,
"Alışmak sevmekten daha zor geliyor"
İşte en güzel alışkanlığım; Sen,
Şimdilerde yoksun.
Bu inan,
Her şeyden zor geliyor.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!