Şiir bitti
Ve tüm sözcükler gitti
Ardına bakmadan
Derviş misali
Dönülmez gurbet
Dinmez hasret diyârlarına
Yorulmuş bir ceylan benim yüreğim
Avcıdan kaçmaya mecalim yoktur.
Yıkık dökük bir han benim yüreğim
Ayakta durmaya hiç halim yoktur.
Saçının telinde dara alıştım
Ay , deniz, yakamoz ve güzel gözün
Cennetten bir kare, fragman sanki
Ayı kıskandırır o gülden yüzün
Dünyaya bir eşsiz armağan sanki.
Gece senle yıldız, güneş senle nur
Yoruldum
Ve yok oldum kör kuyularda
Karanlık her yan
Zifir rengi zaman
Sensin sesimi tek duyan.
Yusuf değilim,
Vel asr
Asra yemin olsun
Yemin olsun zamanın sahibine
Ve mekanı var edene
Seni bana yâr edene
Bir dahi ağyar edene
Hoş geldin can, gönlümüze
İyi ki varsın Yiğit’im
Şifa oldun ömrümüze
Gönlüme yârsın Yiğit’im.
İyilik olsun hep özünde
Yokluğun mengene sıkar canımı
Yokluğun yolumda bir duvar gibi
Paramparça eder her bir yanımı
Beynimi kemiren canavar gibi.
Yokluğun ruhumda doğmayan güneş
Bir yorgun yürek
Bir sessiz çığlık
Kulaklar duymuyor
Gözler yanıyor
Her sabah doğsa da gülerek güneş
Ne yürek dinlenip
Yüreğim çığlık çığlık
Nefesim sessizlikle.
Sol yanım senle dolu
Her yanım sensizlikle.
Gönül kanatsız bir kuş
Zamanla unutursun diyorlar
Yaranla unutulmuyor,
Gecenin karanlığı da derman değil
Şafağın yâranlığı da.
Gün de küskün bana
Güneş de,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!